Οκτώ μήνες φυλακή εξαιτίας του «μαλόξ»

Ενοχος διατάραξης γιατί... φορούσε «μαλόξ»! Η ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας κατά των εξορύξεων χρυσού απέκτησε χθες νομική τεκμηρίωση από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χαλκιδικής. Το δικαστήριο καταδίκασε σε φυλάκιση οκτώ μηνών κάτοικο της περιοχής που συνελήφθη πολύ μετά την πορεία, με την αιτιολογία ότι είχε ρίξει στο πρόσωπό του φάρμακο που περιορίζει την επίδραση των δακρυγόνων.

Η υπόθεση αφορά μία από τις δεκάδες πορείες που έχουν γίνει στο βουνό Κάκαβος από κατοίκους της βορειοανατολικής Χαλκιδικής και αλληλέγγυους του κινήματος ενάντια στις εξορύξεις. Η συγκεκριμένη διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε με μαζική συμμετοχή στις 9 Σεπτεμβρίου του 2012, αλλά ως συνήθως η αστυνομία την είχε καταστείλει με βία και χημικά...

Στο εδώλιο του κατηγορουμένου βρέθηκαν τέσσερα μέλη του κινήματος, εκ των οποίων οι τρεις αθωώθηκαν, καθώς το κατηγορητήριο που συνέταξε η αστυνομία δεν μπόρεσε να σταθεί στο δικαστήριο. Ενας, όμως, καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών με τριετή αναστολή για διατάραξη οικιακής ειρήνης και παράνομη οπλοκατοχή. Ευτυχώς, του δόθηκε το δικαίωμα έφεσης.

Το πρωτότυπο της ιστορίας είναι ότι οι συλλήψεις έγιναν αργότερα και πολύ μακριά από τον τόπο της διαμαρτυρίας. Τρεις από τους κατηγορουμένους συνελήφθησαν στη Μεγάλη Παναγιά και ένας στον ΣΜΑ (Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων) της Ιερισσού.

Εξίσου αξιοσημείωτο είναι ότι ο τότε αστυνομικός διευθυντής που έδινε τις διαταγές δεν προσήλθε ούτε χθες να καταθέσει στο δικαστήριο, αν και η υπόθεση είχε αναβληθεί από τις 17 Ιανουαρίου 2014 διότι και τότε δεν προσήλθε, όπως και άλλοι μάρτυρες κατηγορίας - αστυνομικοί που δεν είχαν κλητευθεί.

«Αυτή η δίκη έπρεπε να είχε έναν ένοχο, στη λογική ότι όποιος συμμετέχει σε μια πορεία σημαίνει τη συναπόφαση και στήριξη σε επεισόδια. Ο συγκεκριμένος κάτοικος που καταδικάστηκε φορούσε “μαλόξ”. Οι δικαστικές αρχές δεν αναρωτιούνται γιατί ο κόσμος αναγκάζεται μαζικά να κάνει χρήση “μαλόξ” και μάσκας για λόγους προστασίας», ανέφερε ο συνήγορος υπεράσπισης των κατηγορουμένων, Γιώργος Κυρίτσης, ενώ για ένα μαχαίρι που βρέθηκε και στοιχειοθέτησε το αδίκημα της οπλοκατοχής εξήγησε: «Η σύλληψη έγινε σε ιδιωτικό περιφραγμένο χώρο, πολύ μακριά από το σημείο όπου λάμβανε χώρα η διαδήλωση. Το μαχαίρι ήταν επαγγελματικής χρήσης και θα χρησιμοποιούνταν για εργασίες στον αγρό».

Σε κάθε περίπτωση, το θέμα είναι ότι οι κάτοικοι της βορειοανατολικής Χαλκιδικής και οι αλληλέγγυοι που συμμετέχουν στο κίνημα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού έχουν εμπλακεί σε μια βιομηχανία διώξεων που κατασκεύασε συστηματικά η μνημονιακή κυβέρνηση, ευλογώντας... την «επένδυση» με οποιοδήποτε περιβαλλοντικό και κοινωνικό τίμημα, όπως φαίνεται. Ακόμη και η αστυνομία, αντί να προστατέψει τη σωματική ακεραιότητα των διαμαρτυρόμενων κατοίκων, τους έλουζε με δακρυγόνα προστατεύοντας τις εγκαταστάσεις της εταιρείας ως ιδιωτική «σεκιούριτι»!

Τριακόσιες διώξεις

Σήμερα οι διώξεις ξεπερνούν τις 300, με κατηγορίες από απλά πλημμελήματα έως βαριά κακουργήματα, και οι κάτοικοι της περιοχής σύρονται στα δικαστήρια γιατί είχαν τη βούληση να προστατέψουν τα παιδιά τους, τους εαυτούς τους και τον τόπο τους.

«Κάθε πράξη διαμαρτυρίας ποινικοποιήθηκε με κατηγορούμενους τους πολίτες μιας περιοχής και κατηγορίες για στάση, αντίσταση και διατάραξη κοινής ειρήνης. Οι δικαστικές αρχές δέχτηκαν ότι οι αστυνομικές αρχές νόμιμα παρευρίσκονταν για φύλαξη χώρου ιδιωτικών συμφερόντων όταν μια ολόκληρη κοινωνία διαμαρτυρόταν για τις παρανομίες από τη δραστηριότητα της εταιρείας και για την καταστροφή του τόπου τους. Κάθε εκδήλωση διαμαρτυρίας έχει μετατραπεί σε δίκη», καταγγέλλουν οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορούμενων κατοίκων.