Σύμφωνα με πληροφορίες, ψηφίστηκε τελικά από το Δ.Σ. της προσωρινής διοίκησης του Γηροκομείου, έστω και καθυστερημένα, η υποβολή έγκλησης προς την Εισαγγελία προκειμένου να μην τιναχτεί στον αέρα η δικαστική διαδικασία με αποτέλεσμα την άνευ δίκης αθώωση των κατηγορουμένων για βαρύτατα κακουργήματα. Αγνωστο ωστόσο παραμένει το αν η έγκληση κατατέθηκε τελικά στην Εισαγγελία. Αυτό οφείλει να το ελέγξει όμως και ο εποπτεύων Δήμος Αθηναίων.
Στο μεταξύ στην τελευταία δικάσιμο κατέθεσε συγγενής του κατηγορούμενου Μπούμπα. Υπέπεσε σε σωρεία αντιφάσεων με αποτέλεσμα να ζητήσει η εισαγγελέας να μη ληφθεί υπόψη η μαρτυρία της.
Ηταν σοκαριστική η κατάθεση του εργαζόμενου Αντώνη Σάρρου (αρχιτέκτονας/προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας) ο οποίος μεταξύ άλλων είπε:
«Επρεπε να φτιάξουμε έναν διάδρομο από μπετό 3-4 τετραγωνικά μέτρα και παραγγείλαμε μια μικρή ποσότητα σιδερένιου πλέγματος για να σταθεροποιηθεί το μπετόν. Το τιμολόγιο/δελτίο αποστολής που μου έφεραν να υπογράψω ήταν για ποσότητα 12 τόνους σίδερο. Η ποσότητα όμως που είχε παραδοθεί στο Γηροκομείο ήταν αυτή ακριβώς που είχαμε παραγγείλει. Με 12 τόνους σίδερο χτίζεις τριώροφο σπίτι!».
Δικαστήριο: «Και πού νομίζετε ότι χρησιμοποιήθηκε;».
Μάρτυρας: «Ακουσα ότι χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του σπιτιού του (κατηγορούμενου) Γρινιεζάκη. Επειδή αρνήθηκα να παραλάβω με κάλεσαν στο Δ.Σ. για να με επιπλήξουν, υποτιμώντας τη νοημοσύνη μου. Με λίγα χρήματα θα μπορούσαν να επισκευαστούν τα ακίνητα αλλά κανείς δεν ενδιαφερόταν. Με κάλεσαν για ανακαίνιση που “στοίχισε” 60.000 ευρώ αλλά στην πραγματικότητα οι εργασίες κόστιζαν 5.000 ευρώ. Εκανα τεχνικές εκθέσεις για τα ακίνητα και χάθηκαν όλες. Δεν αγόραζαν υλικά και χρεώνονταν οι εργασίες πολλαπλάσιες. Το περίπτερο Σαμούρκειο, που ανέλαβε την ανακατασκευή του η Pertinax, στοίχισε περίπου 600.000 ευρώ και είναι ακόμα γιαπί, ενώ είχα φέρει προσφορές 300.000 ευρώ. Κανένα έργο σε εκκλησία ή στον περιβάλλοντα χώρο δεν ήταν απαραίτητο!».
