Ενα καλοκαίρι αλλιώτικο από τα άλλα

Είναι ένα καλοκαίρι αλλιώτικο από τα άλλα. Η αφόρητη ζέστη στις αβίωτες πόλεις μας προϊδεάζει για το τι θα είναι οι ζωές μας από εδώ και πέρα. Φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο που η κλιματική αλλαγή δεν είναι πλέον φοβιστικές αναλύσεις ειδικών για το τι θα έρθει, αλλά είναι το κοινό βίωμα όλων μας, η δυστοπία που είναι εδώ, με τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, τους καύσωνες.

Και τα μέτρα, σε διεθνές επίπεδο, αν έρθουν ποτέ (πολύ αμφίβολο, όταν η ηγέτιδα δύναμη του κόσμου ετοιμάζεται να εκλέξει για πρόεδρο τον Τράμπ, που διαλαλεί ότι είναι μύθος η κλιματική αλλαγή), δεν πρόκειται να ξαναφέρουν πίσω τίποτα απ’ αυτά που χάσαμε για πάντα, αλλά μόνο θα σταματήσουν τη διολίσθηση στο σπιράλ του θανάτου.

Οχι αορίστως για τις μελλοντικές γενιές, αλλά για μας, σήμερα, για τα παιδιά μας. Για τον ζωντανό κόσμο, που δεν είναι μόνον οι άνθρωποι.

Ορίζοντας σκοτεινός, σ’ όλο τον κόσμο, σε πολλά επίπεδα. Δύο πόλεμοι, φρικτοί και οι δύο. Η βαρβαρότητα στην Παλαιστίνη, το ολοκαύτωμα της ανθρωπιάς με αυτουργό το κράτος του Ισραήλ και ηθικούς αυτουργούς όλες τις κυβερνήσεις ανά τον κόσμο που ανέχονται, στηρίζουν, ενισχύουν το πελώριο έγκλημα διαρκείας. Και στην Ουκρανία χιλιάδες άνθρωποι-τροφή στα κανόνια, κι από τις δύο μεριές, σ’ έναν πόλεμο χωρίς νόημα πλέον, με μόνους κερδισμένους τους εμπόρους όπλων. Φόβος και δέος και λύπη.

Στη χώρα μας; Τη διάλυση του ΕΣΥ, με πρωτεργάτη τον θλιβερό υπουργό των καναλιών και της τσιρίδας, ακολουθεί, ύπουλα και μεθοδευμένα μέσα στο καλοκαίρι, η πλήρης διάλυση των δομών ψυχικής υγείας –διαχρονικά λειψών και κουτσουρεμένων έτσι κι αλλιώς. Οπου φτωχός, ανήμπορος, άρρωστος κι η μοίρα του…

Σύσσωμος ο επιστημονικός κόσμος, οι εμπλεκόμενοι φορείς, οι ιατρικοί σύλλογοι, οι οικογένειες, οι ασθενείς ξεσηκώθηκαν και μάχονται να μην έρθει ο εφιάλτης που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Και εμείς, οι εκπαιδευτικοί, που έχουμε μια γόνιμη συνεργασία πολλών χρόνων με τις δομές του ΚΕΘΕΑ και του ΟΚΑΝΑ και γνωρίζουμε καλά την υποστήριξη που μας έχουν δώσει, φοβόμαστε πολύ για τις εξελίξεις που έρχονται.

Λένε ότι οι κοινωνίες και ο πολιτισμός μας κρίνονται από τη φροντίδα για τους πιο ευάλωτους και ανήμπορους. Εδώ, εμείς, η πολιτεία μας, η κυβέρνησή μας πετάει στον δρόμο τους φτωχούς, που χάνουν τα σπίτια τους, τους άρρωστους που δεν έχουν να πληρώνουν το «Μετροπόλιταν» και το «Υγεία», τους ψυχικά ασθενείς (με πρόσχημα φτηνό και ξεδιάντροπο την αποασυλοποίηση), τους μετανάστες, τους πρόσφυγες. Και όμως, ο κόσμος ανέχεται και επιβραβεύει τις τσιρίδες του φαφλατά πολιτικού στα κανάλια! Τι να πεις…

Τα Τέμπη και η δεύτερη δολοφονία των θυμάτων με την κοροϊδία στα μούτρα όλων μας (γιατί τι άλλο είναι η χυδαία συγκάλυψη που παρακολουθεί δύο χρόνια τώρα όλη η Ελλάδα;), το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών για το οποίο ήρθε πριν από λίγες μέρες ο Αρειος Πάγος να μας πει προκλητικά ότι δεν υπήρξε και ότι κανείς δεν φταίει, τα ανθρωπάκια στις δημόσιες θέσεις τα οποία ειδοποιήθηκαν επισήμως (από την αρμόδια ανεξάρτητη αρχή) ότι παρακολουθούνταν οι συνδιαλέξεις τους και που παρ’ όλα αυτά δεν ζητούν εξηγήσεις και προτιμούν τον πλήρη εξευτελισμό παρά την απώλεια της θέσης τους… Πού ζούμε; Ποιοι μας κυβερνούν; Πώς το ανεχόμαστε; Πώς φτάσαμε εδώ;

Οι μισοί συμπολίτες και συμπολίτισσές μας δεν θα πάνε φέτος διακοπές. Δεν βγαίνουν, οικονομικά. Και από τους άλλους μισούς οι πιο πολλοί θα πάνε στο χωριό τους –αν έχουν.

Ευχόμαστε από καρδιάς, συναδέλφισσες και συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, να είστε από αυτούς που θα πάνε διακοπές! Ευχόμαστε να γεμίσετε τις μπαταρίες σας και να ξεκουραστείτε το υπόλοιπο του καλοκαιριού, αυτόν τον δύσκολο Αύγουστο, συντροφιά με τα αγαπημένα σας πρόσωπα κι ένα βιβλίο. Γιατί μας περιμένει, όλους/όλες μας, ένας εξίσου δύσκολος Σεπτέμβρης.

Κι εσείς που κρατάτε στα χέρια σας το Ενθετο του Σκασιαρχείου σ’ αυτή τη φιλόξενη εφημερίδα, ρίξτε μια ματιά στα τρία κείμενα που φιλοξενούμε σήμερα. Τα δύο αναφέρονται στο πρόβλημα της νεανικής βίας και υπογραμμίζουν ότι η σωστή προοπτική και η διέξοδος δεν βρίσκονται στην αυστηρότητα και την καταστολή, που είναι η εύκολη (όσο και αδιέξοδη) λύση, αλλά σε μέτρα πιο βαθιά και ουσιαστικά –και υλοποιήσιμα βεβαίως.

Το τρίτο κείμενο αναφέρεται σε δράσεις του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση που αφορούν την Παλαιστίνη. Μπράβο στις συναδέλφισσες/συναδέλφους που υλοποιούν σ’ όλη την Ελλάδα αυτό το ξεχωριστό έργο! Χαιρόμαστε και είμαστε περήφανες/περήφανοι που είμαστε μαζί στα σχολεία! Να τι μας δίνει κουράγιο και δύναμη για τη δύσκολη δουλειά μέσα στην τάξη!

Καλό καλοκαίρι, φίλες και φίλοι!

Η Συντακτική Επιτροπή

Βογανάτσης Δαμιανός
Μπαλτάς Μπάμπης
Παπαδόπουλος Χάρης
Σπήτα Βίκυ

► Επικοινωνήστε μαζί μας και στείλτε μας τα κείμενά σας για δημοσίευση στο εξής μέιλ: [email protected]