Αυτό το τραγούδι του Διονύση Τσακνή για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ένα από τα πολύ αγαπημένα μου, το βρίσκουμε στον δίσκο του «Αλήτης καιρός» ο οποίος κυκλοφόρησε το 1991. Εμείς το ακούμε όπως το τραγουδούσε μαζί με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στα live τους, που άφησαν εποχή τη δεκαετία του '90.
Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά οι στίχοι του παραμένουν επίκαιροι και τροφή για σκέψη...
«Σημαίες και γαρίφαλα
εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων στο κενό
Κρατάω το στόμα μου κλειστό
τα χείλη μου ματώσανε
κι αυτοί που μας προδώσανε
ανέραστοι να μείνουν
Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε
αυτό έχω μόνο να τους πω
τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν».
