Ένα πολύ ωραίο ζεϊμπέκικο ακούμε σήμερα, το οποίο γράφτηκε το 1947 και το ερμήνευσαν πρώτοι η Ιωάννα Γεωργακοπούλου κι ο Στελλάκης Περπινιάδης. Ως δημιουργός του (μουσική-στίχοι) αναφέρεται η Γεωργακοπούλου, από τις μεγάλες κυρίες του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού μας που συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του είδους (Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Χιώτη, Μητσάκη κ.ά.).

Αρκετά από τα τραγούδια που είπε καταχωρίστηκαν ως δικές της συνθέσεις, όπως τα «Τρελός Τσιγγάνος», «Φυσάει ο μπάτης», «Βράδια στη Χαβάη», «Ποιος καημός τον βασανίζει», το σημερινό κομμάτι... Οι περισσότεροι από τους μελετητές του ρεμπέτικου όμως θεωρούν πως πρόκειται για δημιουργίες άλλων συνθετών (κυρίως του Τσιτσάνη), οι οποίοι τα χάριζαν στη Γεωργακοπούλου.

Η συνεργασία της με τον Τσιτσάνη τελείωσε απότομα, όταν το 1949 τη θέση της δίπλα του στο πάλκο παίρνει η Μαρίκα Νίνου, κάτι που της προκάλεσε οργή και μεγάλη πικρία. Μέχρι το τέλος της ζωής της (το 2007) επέμενε ότι ο «Τρελός Τσιγγάνος» ήταν δικό της τραγούδι, το οποίο έγραψε κατά τη διάρκεια της Κατοχής και αναφερόταν σε υπαρκτό πρόσωπο.