Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε που αναδεικνύαμε μέσα από τις στήλες των δισκοκριτικών της efsyn city την διαφορετικότητα και ποικιλομορφία του "Adagio", του νέου album της Σtella που κυκλοφόρησε από τη Sub Pop.
Τώρα ήρθε η ώρα για να πουν τη γνώμη τους οι «ειδικοί», δηλαδή εννέα καλλιτέχνες που αναλύουν track by track τον δίσκο της Ελληνίδας συνθέτριας και μουσικού.
1. Adagio - Sean Nicholas Savage
Ένα επικό μάντρα Όπως το καταλαβαίνω — «I want you, slowly». Ένας ύμνος για να απολαμβάνεις, με έκανε να σκεφτώ το να είμαι παρών, με όλα όσα αγαπώ στη ζωή,
κρατώντας τα καθώς η μελωδία ξετυλίγεται. Ταιριαστό ομότιτλο τραγούδι για αυτόν τον υπέροχο δίσκο.
2. Ta Vimata - Λεωνίδας Οικονόμου (My Wet Calvin)
Όταν ακούω «Ta Vimata» φαντάζομαι τη Στέλλα να σιγοτραγουδάει αυτό το - σχεδόν παιδικό - ερωτικό κομμάτι καθώς ψήνει καφέ στο σπίτι της στην Κυψέλη, κάποιο χαλαρό Σάββατο, κάνοντας το δικό της, χωρίς να να το αλλάζει ιδιαίτερα, και, πίνοντας τον καφε να σχεδιάζει τα επόμενά της βήματα χωρίς να υποψιάζεται ότι κάποια στιγμή αυτό το κομμάτι θα γίνει μέρος μιας διεθνούς κυκλοφορίας.
3. Omorfo Mou - Θάλεια Ραυτοπούλου, Εικαστικός/ DJ
«Όμορφο μου Γιε Γιε, Σε πληρώνω ακριβά.» Θα μπορούσε να το είχε γράψει ο Σαββόπουλος αν η Αμερική είχε επιτεθεί στη Βραζιλία και όχι στο Βιετνάμ.
4. Baby Brazil feat. Las Palabras - Αλίκη Λευθεριώτη (Saber Rider) Παραγωγός/Συνθέτις
Με τη Στέλλα γνωριστήκαμε σε κοινές παρέες, μουσικές και μή, έτυχε να είμαστε κομμάτι του ίδιου λάιβ κάποια χρόνια πριν, και ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί στη μπάντα της το 2022. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε φάει παρά τη θέλησή μας πολύ κάρι, έχουμε παίξει σε φεστιβάλ δίπλα σε λίμνες, θάλασσες, βουνά και λιβάδια και μουσικές σκηνές σε υπόγεια, βράχους, αυλές και πλατείες, έχουμε κάνει διαδρομές με γεμάτα αμάξια, βανάκια, υποθαλάσσιες σήραγγες, τρένα και αεροπλάνα, έχουμε βιώσει κακούς και καλούς ύπνους, ηχολήπτες, ακροατές, σκύλους, πρωινούς μπουφέδες, σνακ στα καμαρίνια και άλλα πολλά, με πολύ γέλιο, γκρίνια, ενθουσιασμό και περιέργεια για κάθε καινούργιο προορισμό. Όταν ξεκινήσαμε να παίουμε το ομώνυμο κομμάτι από το Adagio στα λάιβ, δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα εμφανιζόταν χέρι χέρι με κομμάτι της Λίτσας Σακελλαρίου, αλλά όταν μου έστειλε τον δίσκο, κάπως όλα ταίριαξαν μεταξύ τους με τον απλό αλλά χαρακτηριστικά συγκεκριμένο τρόπο που δομεί τα κομμάτια της. Το Baby Brazil ειναι μια ρομαντική μπαλάντα με τα γνωστά alto βουτυρένια φωνητικά της (έτσι είναι και λάιβ!), απλωμένα σε απαλές αρμονίες που είναι ό,τι πρέπει για τον ανοιξιάτικο καιρό, παίρνοντας τη σκυτάλη από αντιστοιχα (για μένα) κομμάτια του Up and Away, όπως το Charmed και το Black & White, αλλά με μια πιο παιχνιδιάρικη - ίσως και κυριολεκτικά video-gamey - διάθεση.
5. Can I Say - Johnny Labelle
Σούρουπο σε νησί των Κυκλάδων. Στον αέρα, οι μυρωδιές από γιασεμί, αγιόκλημα και θυμάρι αναμειγνύονται με την οζονική ευωδιά της θάλασσας. Τα φώτα του σπιτιού είναι θερμά, πορτοκαλί, και λάμπουν σαν μια μικρή φλόγα μέσα στο βαθύ μπλε της νύχτας. Ετοιμάζεσαι να βγεις, και αυτό το τραγούδι παίζει στα ηχεία.
I was lost until the day
You came and swept my heart away
Can I say, I really miss you
What I wouldn’t give to kiss you
6. 80 Days - Δημήτρης Ρόκος (Blue Lagoon, Kormoranos), Εικαστικός/ DJ
Με την Στέλλα ήμασταν συμφοιτητές στην Καλών Τεχνών. Κάναμε πολύ λίγη παρέα, μέχρι που η κοινή μας φίλη Θάλεια μου έπαιξε το demo ενός τραγουδιού που είχε ηχογραφήσει τότε (η Στέλλα) με τους Expert Medicine και μ' ενθουσίασε. Γίναμε φίλοι και έκτοτε έχουμε συνεργαστεί ή/και συνυπάρξει σε πολλών ειδών δημιουργικούς συνδυασμούς, από συναυλίες σε πολλά και διάφορα μέρη (ΤΩΡΑ Κ44, Six Dogs, Ρομάντσο, Gagarin 205, Death Disco, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Αίγινα), το γύρισμα του "Works for you" και τη θρυλική λέσχη σχεδίου "Ούτε Ίσια Γραμμή" μέχρι το promo ακουστικό live βίντεο του Westerman στο σαλόνι του σπιτιού του τον Χειμώνα του 2023 και το φετινό μικρού μήκους μιούζικαλ του Sean Nicholas Savage, "The Plumber".
To "80 days" είναι το αγαπημένο μου τραγούδι του δίσκου. Μου αρέσει όταν επιλέγει η Στέλλα πολύ μινιμαλιστικές ενορχηστρώσεις (μου άρεσε πολύ και το "Piano Stool" από το 2017) και την μέρα που το άκουσα για πρώτη φορά έπιασα τον εαυτό μου να το σιγοτραγουδάει λίγο αργότερα χωρίς να θυμάμαι τι είναι κι από πού το είχα ακούσει, οριακά νομίζοντας ότι το είχα δει το προηγούμενο βράδυ στον ύπνο μου.
7. Too Poor - Sillyboy
Το "Too Poor" είναι σαν βγαλμένο από ταινία ή σύντομα θα γίνει μέρος κάποιας.
Θα έλεγα μου θυμίζει γαλλικο σινεμά δεκαετίας 1980 βλέπε "La Boum".
Οι μελωδικές γραμμες και η επιλογή των ήχων συμπληρώνουν πολύ πιστά στο style της εποχής και αλλάζουν τις σκηνές στο κομμάτι με πολύ ωραίο τρόπο.
Η χαρακτηριστική φωνή της Στέλλας ταιριάζει τέλεια σε αυτό το περιβάλλον και το κάνει ένα από τα αγαπημένα μου του νέου δίσκου!
Εύχομαι για το νέο αυτό αλμπουμ, πολλά και μακρινά ταξίδια!
8. Corfu - Larry Gus
Ένα τραγούδι της Στέλλας με τονισμένες τις αρσεις· ένα αληθινό όνειρο, σαν να είσαι όντως στην Κέρκυρα, να ξεκινάς να ανεβαίνεις την πιο απότομη ανηφόρα, να φτάνεις στην κορυφή και, αντί για φυτεμένη σημαία, να είσαι μόνο εσύ, και κάθεσαι και κοιτάς το κενό τοπίο πίσω σου και μπροστά σου, και ξέρεις ότι το αξίζεις, και όσο το κενό αλλάζει χρώματα, κάθεσαι και προσπαθείς να σηκωθείς με τις αρσεις, και μετά ξανακάθεσαι, και σηκώνεσαι και κάθεσαι αναπαυτικά, γιατί ξέρεις ότι τα κατάφερες, όπως τα κατάφερε και η Στέλλα με αυτόν τον δίσκο, και με τον προηγούμενο, και με τον επόμενο, και το αξίζει όσο τίποτα, όσο κανένας, όσο καμία.
Και σηκώνεσαι και ξανακάθεσαι, και σηκώνεσαι και ξανακάθεσαι.
9. Caravan - ΒΗUKHURAH
Ίσως από τα αγαπημένα μου κομμάτια του δίσκου, σούπερ αναπάντεχος και για μένα πολύ επιτυχημένος συνδυασμός γκρούβας και “ελληνικού” influence (bridge). Έχει καταφέρει να φορέσει το ελληνικό στοιχείο στη μουσική της με τον πιο εκλεπτυσμένο τροπο, σε ένα τραγούδι απόλυτα ταιριαστό με road trip καθὼς ακούγοντας το σχεδόν βλέπεις τα τοπία να περνάνε και να αλλάζουν μπροστά σου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας