List of Ten: Irene Ketikidi

Είναι μια εξαιρετική κιθαρίστρια και μια καταξιωμένη μουσικός και συνθέτρια. Η Ειρήνη Κετικίδη έχει τη δική της ξεχωριστή πορεία στο instrumental rock, πορεία που ξεπερνά και τα σύνορα της χώρας μας.

Τώρα συμπράττει με μια ακόμη σπουδαία καλλιτέχνιδα, την Χρύσα Τσαλταμπάση, για να παίξουν μαζί ένα μεγάλο live στο ιστορικό An Club, την Παρασκευή 2 Μαΐου [info ΕΔΩ]. 

Οι μουσικές της αναφορές είναι πολλές και από διάφορα είδη και για τον λόγο αυτό την βάλαμε στο δύσκολο έργο να διαλέξει δέκα αγαπημένες της μπάντες.

Porcupine Tree / Steven Wilson

Σίγουρα η αγαπημένη μου μπάντα συνολικά, από την αισθητική, την παραγωγή, το live ήχο και την όλη ατμόσφαιρα. Το album τους Fear of a Blank Planet με σημάδεψε με το που βγήκε. Αναφέρω μαζί εδώ και το Wilson όσον αφορά τις solo κυκλοφορίες του, με αδυναμία στο Hand Cannot Erase.

Dream Theater

Άλλη μια μεγάλη επιρροή τόσο συνθετικά όσο και κιθαριστικά. Δεν ξέρω αν αγαπάω περισσότερο τον Petrucci ή τον Portnoy. Το Images and Words ήταν ένας σταθμός στο πώς αντιλαμβανόμουν το metal πριν και μετά από το album αυτό.

White Lies

Το indie rock στα καλύτερα του. Υπέροχες συνθέσεις με στοιχεία pop και new wave που με έχουν συντροφεύσει σε πολύ προσωπικές στιγμές. Η φωνή του McVeigh είναι ταυτόχρονα ρομαντική και θρηνητική, ακριβώς όπως μου αρέσει και οι στίχοι όνειρο.

Van Halen

Για χρόνια έβλεπα τα live performances τους και δάκρυζα με τον ενθουσιασμό και τη δύναμη των Van Halen στο stage. Ζεστός, κρεμώδης rock ήχος, μια διάχυτη ευτυχία στα πρόσωπα όλης της μπάντας και φυσικά τα αδιανόητα riffs και solos του Eddie. Έχω πάρει μεγάλη έμπνευση από αυτό τον άνθρωπο και η όλη του αύρα στο παίξιμο με έχει επηρεάσει βαθιά.

Cream

Η δυνατότερες στιγμές του Clapton ήταν σε αυτή την μπάντα για το δικό μου γούστο. Λατρεύω τις συνθέσεις και τη διάδραση της μπάντας, τον παχύ βρώμικο ήχο στην κιθάρα σε συνδυασμό με το γυαλιστερό μπάσο και τη φωνή του Bruce και την παράνοια του Baker.

Villagers of Ioannina City

Αλήθεια και ψυχεδέλεια συναντιούνται εντελώς οργανικά σε αυτή τη μπάντα. Ο Alex τραγουδάει με μια φωνή που αντηχεί στο σύμπαν, ταυτόχρονα οι ενορχηστρώσεις συντονίζονται με κάτι βαθιά υπαρξιακό. Από τους αγαπημένους μου συνολικά δίσκους είναι το Age of Aquarius.

Biffy Clyro

Μια rock μπάντα που δε φοβάται να συνδυάσει το στεγνό pop με χαμηλά κουρδίσματα, metal riffs, άπειρα φανταστικά layers ενορχήστρωσης και σχεδόν ποιητικούς στίχους. Είναι τόσο καθηλωτικές και οι studio και οι live παραγωγές τους, που είναι δύσκολο να μη γίνεις fan είτε σου αρέσει η μουσική τους είτε όχι.

Pink Floyd

Ο πρώτος ξένος δίσκος που άκουσα ως παιδί ήταν η κασέτα του πατέρα μου 'The Wall' των Pink Floyd. Θυμάμαι πόσο ασυνήθιστα και μυστηριώδη ήταν στο αυτί μου αυτά τα κομμάτια. Τα ένιωθα παράξενα και γοητευτικά ταυτόχρονα. Ακόμα και σήμερα ξαφνιάζομαι όταν ακούω δίσκους των Floyd με το πόσο βαθιά με διαπερνάει ο ήχος τους.

Prodigy

Ό, τι έπρεπε για να ξεσπάσω τα νεύρα μου στην εφηβεία. Άρρωστα beats, κοφτερά samples, κολλητικές μελωδίες και τίποτα άλλο δεν είχε σημασία. Θυμάμαι πόσο ανατρίχιασα όταν άκουσα πρώτη φορά την έναρξη του Experience με το Jericho και πώς με άρπαξε σερί ο δίσκος μέχρι το τέλος. Έναν καιρό, το No Good από τον επόμενο δίσκο το ακούγαμε στο repeat με τον αδερφό μου λες και ήταν εθνικός ύμνος.

Black Sabbath

Η μπάντα σύμβολο. Εμβληματικά riffs που δε γίνεται να μην έχουν επηρεάσει τον κάθε κιθαρίστα στον πλανήτη, όπως φυσικά κι εμένα. Προσωπικά πάντα τους έχω στο νου μου με τον Ozzy. Το θράσος, η ελευθερία, η τραχύτητα στον ήχο και τη σύνθεση είναι για μένα το πιο σημαντικό σημείο αναφοράς στους Sabbath. Με έχουν στοιχειώσει κομμάτια όπως το ομώνυμο, Into the Void, You won't change me, Fairies Wear Boots.