Υπήρχαν και κάποιοι που ταξίδεψαν (ταξιδέψαμε για την ακρίβεια) την Παρασκευή ή το Σάββατο στην Αρχαία Επίδαυρο όχι για να δούμε την «Εκάβη, όχι Εκάβη», τη θεατρική παράσταση δηλαδή, αλλά για να παρακολουθήσουν (παρακολουθήσουμε) μια συναυλία. Επαιζε η Ελεωνόρα Ζουγανέλη στη Μικρή Επίδαυρο. Οχι τα δικά της τραγούδια αλλά παρουσίαζε ένα διαφορετικό πρόγραμμα που έφτιαξε με αφετηρία το «Μονοπάτι» του Γιώργου Μουζάκη. Μας τα είπε και η ίδια εδώ στην «Εφημερίδα των Συντακτών» αν θυμάστε, «μαγεύομαι να μπαίνω στον χώρο άλλων δημιουργών και τραγουδιστών και να ψάχνω τρόπους να ειπωθούν από εμένα. Λέξεις και ήχοι που έχουν μαγέψει την Ελεωνόρα κάποια στιγμή της ζωής της, να ψάχνω τρόπους σε μια βραδιά να γίνουν δικά μου, μέσα από μια άλλη προσέγγιση, μια άλλη ματιά, μια άλλη ερμηνεία».
Δεν χρειάζεται να σας πω ότι και τα δύο βράδια ήταν sold out. Ok, Ελεωνόρα είναι αυτή, πολύ δημοφιλής, βάλτε και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου ως «κράχτη», προσθέστε και την ευκαιρία για απόδραση του Σαββατοκύριακου και θα καταλάβετε ότι το Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου αποδείχτηκε πολύ μικρό για να μας χωρέσει όλους. Δεν είναι τυχαίο που δεν υπήρχε δωμάτιο ούτε για δείγμα στη γύρω περιοχή κι ας μάζεψε το μεγάλο θέατρο λίγο κόσμο.
Την Παρασκευή το βράδυ την είδα την Ελεωνόρα. Επαιξε για ένα δίωρο περίπου έχοντας μια πολύ δυνατή μπάντα. Ηταν μαζί της ο μουσικός εγκέφαλος της παράστασης Θωμάς Κωνσταντίνου (ενορχηστρώσεις, ούτι, λαούτο, γιουκαλίλι, τσουμπούς), ο Νίκος Μέρμηγκας (μπουζούκι), ο Δημήτρης Τσάκας (σαξόφωνα και κλασική κιθάρα), ο Στέλιος Φραγκούς (πιάνο), ο Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν) και ο Νίκος Γύρας (κοντραμπάσο). Ακούστηκαν λαϊκά, ελαφρά και αρχοντορεμπέτικα αλλά και λαϊκά τραγούδια της Μεσογείου. Από «Το μονοπάτι» φυσικά έως το «Πες πως μ’ αντάμωσες» και το «Πάει πάει» (Ζαμπέτας) και από το «Ασε τον παλιόκοσμο να λέει» έως το «Ακρογιαλιές δειλινά» και το «Πες μου πώς γίνεται». Και δίπλα σε αυτά το «Volare» ή το «Volver». Εκλεισε στο encore με δύο ύμνους, το «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη« και το «Νύχτα μαγικιά».
Η Ζουγανέλη ήταν καλή. Λιτή στην παρουσία της αλλά πλούσια στην ερμηνεία της. Δεν έδειχνε τρακαρισμένη αλλά έβλεπες πως ήταν «προσεκτική». Τη συνέπαιρνε και ο χώρος. Οσο περνούσε η ώρα λυνόταν όλο και περισσότερο και άρχισε να το απολαμβάνει καλύτερα και η ίδια. Ανάμεσα στα τραγούδια είχε και κάποιες πρόζες ώστε να γίνεται η σύνδεση, πρόζες αδιάφορες θα έλεγα, έστω και αν έμοιαζαν απαραίτητες όπως θεωρούσαν οι περισσότεροι. Διαφωνώ, αρκούσαν τα τραγούδια και, βασικά, η ερμηνεύτρια. Που τα έπαιρνε τα κομμάτια και τα ανέβαζε. Στο «Νύχτα μαγικιά», για παράδειγμα, αν την άκουγε η Γαλάνη θα τη χειροκροτούσε.
Τι να κάνει και η Ελεωνόρα, εδώ που τα λέμε, είχε πρώτη γραμμή και τον πατέρα της να την «ελέγχει», τον σπουδαίο Γιάννη Ζουγανέλη. Δεν ξέρω, εγώ θα το ένιωθα κι ένα (καλό) βάρος παραπάνω. Γιάννης Ζουγανέλης είναι αυτός. Τον συνάντησα την επομένη, Σάββατο μεσημέρι, στο ξενοδοχείο του Αρη - ξενοδοχείο «Αριστοτέλης», το καλύτερο της Επιδαύρου αλλά τι να το κάνεις, τις περισσότερες φορές είναι γεμάτο... Τον είδα να είναι ήρεμος ο κ. Ζουγανέλης. Εκεί σιγουρεύτηκα πως η Ελεωνόρα ήταν πολύ καλή. Επρεπε να πάω και το Σάββατο, το μετάνιωσα που έφυγα. Αλλά δεν είχα δωμάτιο. Ε, ας κοιμόμουν στους καναπέδες του Αρη, άξιζε η φάση την «ταλαιπωρία». Μου είπαν πως ήταν τέλεια η δεύτερη βραδιά. Το περίμενα για να είμαι ειλικρινής, έτσι συμβαίνει συνήθως.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας