Δισκοκριτική: Γιάννης Κότσιρας, Dua Lipa, Project Sacromonte, Oathswan

Γιάννης Κότσιρας
Παράθυρο στο άπειρο
Minos EMI
★★★☆☆

Ενας δίσκος του οποίου οι στίχοι των τραγουδιών έχουν γραφτεί από τον σπουδαίο Αλκη Αλκαίο ξεκινάει με πλεονέκτημα από την αφετηρία. Οταν λοιπόν δίπλα σε αυτό το ατού έρχονται να προστεθούν συντελεστές όπως ο Γιάννης Κότσιρας στην ερμηνεία, ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης στη σύνθεση και ο Αλέξανδρος Λιβιτσάνος στην ενορχήστρωση, τότε δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Και αυτό ακριβώς συνέβη με το «Παράθυρο στο άπειρο», το άλμπουμ που περιλαμβάνει δέκα τραγούδια με ανέκδοτους -σε εφτά από αυτά- στίχους ενός από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς στιχουργούς στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού. Ενα μικρό δείγμα της ποίησης του Αλκη Αλκαίου σ’ ένα από τα πιο ωραία τραγούδια του δίσκου, «Οι τρελοί αυτού του κόσμου», είναι αρκετό για να επιβεβαιώσει τα προαναφερθέντα: «Οσοι περπάτησαν κρυφά/Στον κεραυνό και στη φωτιά/Πέταξαν όλα τα κλειδιά/Και ‘κάψαν τα χαρτιά τους/Το δρόμο πήραν των πουλιών/Μιλούν τη γλώσσα των παιδιών/Και στον αλήτη που γυρνά/Χαρίζουν τα φτερά τους/Οι τρελοί αυτού του κόσμου/Το σκοτάδι και το φως μου».

Η μουσική του Μανόλη Ανδρουλιδάκη, που κινείται άλλοτε στους δρόμους του σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού και άλλοτε σε αυτούς της έντεχνης μπαλάντας, αναδεικνύει όλη την ομορφιά, την ευαισθησία και την πληθώρα συναισθημάτων που εμπεριέχουν οι στίχοι.

Η ερμηνεία του Γιάννη Κότσιρα δε, που αγγίζει την τελειότητα, «σκάβει» βαθιά μέσα σε κάθε τραγούδι φέρνοντας στην επιφάνεια όλα τα υπόρρητα που πάντοτε υπάρχουν στα γραφόμενα του Αλκη Αλκαίου. Μια πολύ αξιόλογη δουλειά από την οποία ξεχώρισα τα «Οι τρελοί αυτού του κόσμου», «Μη φοβάσαι τις σκιές», «Ενα άλλο παραμύθι», «Τα ρόδα της άμμου», «Ενα φεγγάρι δρόμος».

Δώρα Σελλά

—

Dua Lipa
Radical Optimism
Warner Records
★★★☆☆

Οκ, δεν είναι σαν το προηγούμενό της «Future Nostalgia» το «Radical Optimism», το τρίτο άλμπουμ της Dua Lipa, αλλά είναι πολύ καλό. Και έχει αλλάξει και λίγο, από την disco του «Nostalgia» πέρασε στην πιο dance-pop, έστω και αν δεν παρουσιάζει κάτι καινούργιο και διαφορετικό, «κάτι ριζοσπαστικό» όπως έγραψε ένα εγγλέζικο σάιτ. Αλλά διαθέτει έναν φρέσκο ήχο και στιλ αισιόδοξο και καλοκαιρινό. Είναι μικρή ακόμα η Dua Lipa, μόλις 28 ετών, έχει χρόνο μπροστά της για να κάνει ριζοσπαστικά πράγματα. Τώρα μας αρκεί να παρουσιάζει καλά τραγούδια. Κορυφαία στιγμή του άλμπουμ, κατά τη γνώμη μου, το «Training Season». Αλβανικής καταγωγής είναι το κορίτσι, για να ξέρετε τι διαμάντια βγάζουν οι γείτονες.

Δημήτρης Κανελλόπουλος

—

Project Sacromonte
Poems of our everyday life
Self release
★★★☆☆

Πρώτη δισκογραφική προσπάθεια για μια μουσική κολεκτίβα που αποτελείται όμως από έμπειρους μουσικούς της ελληνικής σκηνής. Υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Αφένδρα (Mr. Highway Band, Spring Shoe κ.ά.) μας προσφέρουν δέκα συνθέσεις σε indie folk, Americana ύφος, αλλά και με pop αίσθηση, με σχετικά minimal αλλά όχι απλές ενορχηστρώσεις και πολύ καλή δουλειά στον συνδυασμό διαφορετικών φωνών. Ενα ελπιδοφόρο πρώτο δείγμα για κάθε εποχή του χρόνου, από μια παρέα που ευχόμαστε να μας απασχολήσει αρκετά στο μέλλον.

Χρήστος Καλλιμάνης

—

Oathswan
For those who breathe from darkness
Self release
★★★☆☆

Νέα είσοδος στη heavy σκηνή της χώρας με ένα EP αρκετά δυναμικό, που δίνει υποσχέσεις για το μέλλον. Οι Oathswan, με μέλη των Mask of Prospero, Gentihaa και Aetherian, παίζει ένα σύγχρονο metal με κυρίαρχα τα metalcore/djent στοιχεία. Σφιχτό rhythm session, τα απαραίτητα κοψίματα σε riffs και ξεσπάσματα, ένα συναισθηματικό performance στα φωνητικά με τις κλασικές εναλλαγές από μελωδικά σημεία σε brutal στιγμές. Τέσσερα τραγούδια, φοβερή παραγωγή, ένα πραγματικά μοντέρνο άλμπουμ.

Χρήστος Καλλιμάνης