Μπορεί να καλοκαιριάζει όμως το Σάββατο 18 Μαΐου όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο An Club. Ο λόγος; Μα η επιστροφή των εκρηκτικών Σουηδών Truckfighters, οι οποίοι έρχονται για να ισοπεδώσουν τον χώρο και να μας πάρουν ξανά τα αυτιά με τη δική τους τρελή εκδοχή του heavy/stoner ήχου.
Σε αυτό το... εγχείρημα δεν θα είναι μόνοι τους, αλλά θα έχουν ως «συνοδοιπόρους» τους δικούς μας Potergeist, μία από τις μακροβιότερες ελληνικές heavy μπάντες.
Οι Potergeist έχουν μια πορεία σχεδόν είκοσι ετών και έχουν οργώσει τα ελληνικά stages και η efsyn city ρώτησε κι έμαθε τους δέκα δίσκους που καθόρισαν την μέχρι στιγμής καριέρα τους.
Corrosion of conformity – Wiseblood
Αυτός είναι ο πρώτος δίσκος που μου έρχεται στο μυαλό όταν με ρωτάνε σαν ποια μπάντα παίζουν οι Potergeist. Από τους απίστευτους στίχους του Pepper, την παραγωγή και το άψογο πάντρεμα των δύο κιθαρών, μέχρι το μπόλιασμα του metal με το νότιο ροκ όλα είναι 10/10 εδώ μέσα. Έρωτας από την πρώτη νότα, και ίσως η μεγαλύτερη μας επιρροή μέχρι σήμερα.
Porcupine Tree - Lightbulb Sun
Το έπος που ακούει στο όνομα Hatesong μαζί με το ομώνυμο και το Four chords that made a million αποτελούν ένα μεγάλο σχολείο για το πως μπορείς να παίξεις πολύ τεχνικά κάνοντας το απλά, χωρίς υπερβολές και φλυαρίες. Αν δεν υπήρχε αυτός ο δίσκος σίγουρα δεν θα υπήρχε και το δικό μας Muddy Mermaids.
Spiritual Beggars – Ad Astra
Εδώ οι Beggars μας έδειξαν πως δεν είναι αναγκαστικό να έχεις vintage παραγωγή για να παίξεις φοβερό stoner rock. Οι ριφάρες είναι ριφάρες είτε είναι γυαλισμένες είτε όχι. Wonderful World, Angel of betrayal και γενικά όλο το άλμπουμ κάνει αυτό που οφείλει ένας καλός δίσκος, σου σφηνώνει τις μελωδίες του στον εγκέφαλο από την πρώτη κιόλας ακρόαση.
Pantera – Vulgar Display of Power
Η αλλιώς το άλμπουμ που κατέστρεψε (με την καλή έννοια) τον Τόλη στο πως παίζει drums. Ότι και να ακουστεί για τους Pantera δεν αλλάζει το γεγονός πως τέτοια γκρούβα θα ξανακούσουμε πολύ δύσκολα. Αν θες να μάθεις να γράφεις τραγούδια που κάνουν κεφάλια να κουνιούνται, μελέτα αυτόν τον δίσκο.
Kyuss – Welcome to sky Valley
Νομίζω πως είναι ο δίσκος που ευθύνεται για την μισή ελληνική σκηνή. Οι πατέρες Kyuss εδώ πήραν τους Sabbath από το σκοτάδι και τους έβγαλαν στον ήλιο της ερήμου, αφού πρώτα τους μπούκωσαν παραισθησιογόνα.
Lynyrd Skynyrd – Nuthin' Fancy
Θέλουν οι Potergeist να κρυφτούν και η χαρά δεν τους αφήνει. Εδώ μέσα είναι το 30% του ήχου μας σαν μπάντα. Βρωμάει bourbon, μπαρούτι και τσαμπουκά. Τα blues, το ροκ και η country πάνε χέρι χερί σε αυτό το αριστούργημα που ακόμη και σήμερα ακούγεται φρέσκο.
Motorhead – Ace of Spades
Λένε πως όταν ένας μουσικός είναι τσόγλανος, μπορείς να το διακρίνεις στο παίξιμό του. Εδώ νομίζω βγάζει μάτι. Και όπως λέει και ένας φίλος για τις διάφορες αλητείες που έχουμε διαπράξει στη ζωή μας, εγώ φταίω που μεγάλωσα με πρότυπα τον Lemmy και τον Keith Richards? Αν και δεν μπορείς να ακουμπήσεις το μεγαλείο αυτού του δίσκου, θέλω να πιστεύω πως αυτον τον λίγο τσαμπουκά που έχουμε σαν μπάντα τον οφείλουμε σε αυτό εδώ.
Rage against the Machine – Evil Empire
Άλλο αυτό πάλι. Για εμένα αυτό είναι αναρχική ποίηση. Στα μούτρα, χωρίς φίλτρο, όπως πρέπει να λές κάτι όταν θες να το πείς με το όνομά του. Πόλλα τραγούδια μας θεματικά έχουν επηρεαστεί από εδώ. Ακραίο σεμινάριο επίσης για το πώς πρέπει να είναι το τέλειο rhythm section σε μία μπάντα.
Metallica – black album
Πιστεύω πως δεν υπάρχει μουσικός που ήταν από 15 μέχρι 35 χρονών όταν βγήκε αυτός ο δίσκος και δεν έχει επηρεαστεί. Εδω θα πήγαινε ο τίτλος μάθε να γράφεις τραγούδια και όχι κομμάτια. Δεν υστερεί πουθενά πραγματικά αυτό το άλμπουμ.
Paradise Lost – Draconian Times
Από αυτό το άλμπουμ νομίζω έχουμε πάρει το σκοτάδι που έχουμε σαν μπάντα. Επίσης ένα άλμπουμ που όσο και να το έχεις ακούσει παραμένει φρέσκο και ο χρόνος δεν το επηρεάζει. Είναι αξιοζήλευτο το πως ο κύριος Mackintosh μπορεί με ένα απλό lead να φέρει τόσο σκοτάδι σε ένα τραγούδι. Ο δε Nick στη φωνή επίσης σου θυμίζει πως είτε είσαι στο στούντιο είτε σε live μη ξεχνάς να τραγουδάς με όλο σου το είναι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας