Olivia Rodrigo
Guts
Geffen Records
★★★★☆
Στα 18 της με το -πολυβραβευμένο- ντεμπούτο άλμπουμ της «Sour» (2021) αποθεώθηκε απολύτως δικαιολογημένα από κοινό και κριτικούς, απέκτησε το status τής σούπερ σταρ και έγινε ένα από τα μεγαλύτερα είδωλα της Gen Z. Ο πήχης λοιπόν για το «επικίνδυνο 2ο βήμα» σε κάθε μορφή τέχνης (εν προκειμένω για το δεύτερο άλμπουμ της) είχε ανέβει πολύ ψηλά, όμως η Olivia Rodrigo με το «Guts» όχι μόνο πέρασε πάνω από αυτόν, αλλά έκανε και... παγκόσμιο ρεκόρ. Το λες και επιβεβαίωση του τίτλου της νέας δουλειάς της... Ενας εξαιρετικός δίσκος -σε μια χρονιά που δεν έχει να επιδείξει μέχρι τώρα αρκετά σπουδαία άλμπουμ- με τα δώδεκα τραγούδια που συνέγραψαν η Rodrigo με τον Dan Nigro, ο οποίος έκανε και την παραγωγή, να είναι το ένα καλύτερο από το άλλο.
Ο δίσκος αρχίζει εντυπωσιακά με το pop-punk κομμάτι «Αll-american bitch» και μέχρι να ολοκληρωθεί -έπειτα από 40 λεπτά- με την έντονα συναισθηματική και δυναμική μπαλάντα «Τeenage dream» τα τραγούδια εναλλάσσονται από pop-rock, pop-punk, rap-rock ήχους σε powerful πιανιστικές μπαλάντες με απόλυτη αρμονία και επιτυχία.
Μουσικές που αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο στίχους αιχμηρούς, οργισμένους πολλές φορές, ευφυείς, συναισθηματικούς, τρυφερούς, μελαγχολικούς, οι οποίοι αποτυπώνουν εύστοχα τους προβληματισμούς, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τα διλήμματα, τις απογοητεύσεις αλλά και τις όμορφες στιγμές των νέων γυναικών που ξεκινούν το δύσκολο ταξίδι τους προς την πνευματική ωρίμανση και την ουσιαστική ενηλικίωση. Και όλα αυτά τραγουδισμένα από μια καλλιτέχνιδα η οποία διακρίνεται για την ερμηνευτική της δεινότητα και που με τη δεύτερη δισκογραφική παρουσία της εδραιώνει την πεποίθηση ότι ήρθε για να μείνει.
—
The Chemical Brothers
For that beautiful feeling
Universal
★★★☆☆
Δεν περιμένεις πλέον από τους Chemical Brothers να παρουσιάσουν αριστουργήματα. Σκεφτείτε ότι το «For That Beautiful Feeling» είναι το δέκατο άλμπουμ τους. Αλλωστε τα αριστουργήματά τους τα έβγαλαν στο ξεκίνημά τους και ήταν και πολλά. Περιμένεις βέβαια να κυκλοφορήσουν αξιοπρεπή πράγματα, κάτι το οποίο το καταφέρνουν και με το παραπάνω. Με χαρακτηριστική ευκολία θα έλεγα, μια και το ντουέτο των Tom Rowlands και Ed Simons από το Μάντσεστερ παραμένουν σπουδαίοι techno και electro house αλχημιστές. Και εδώ η λογική είναι club-ίστικη. Σε δύο τραγούδια κάνουν φωνητικά ο Beck και η Halo Maud με τη δεύτερη, στο ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ, να φτιάχνει ακόμα έναν ύμνο.
—
The Ocean
Holocene
Pelagic
★★★☆☆
Οι Γερμανοί αγγίζουν εκ νέου τα υψηλά στάνταρ που είχαν θέσει με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους και παρουσιάζουν την πιο πειραματική δουλειά τους. Ενα άλμπουμ-ογκόλιθος με την έμπνευση να είναι δεδομένη και το συγκρότημα να διευρύνει να ηλεκτρονικά του στοιχεία, πάντα ισορροπώντας ανάμεσα σε ήρεμες, γλυκόπικρες στιγμές και σε βαρύτατα riffs. Μπορεί το «Holocene» να κινείται γενικά σε πιο χαλαρά μονοπάτια, όμως οι βαριές κιθάρες είναι πάντα ορατές και εμείς απολαμβάνουμε και με το παραπάνω συνθέσεις όπως τα «Atlantic», «Subboreal» και «Subatlantic».
—
Sugahsprank! & Swing Shoes
When the angles come around
Sound Effect
★★★☆☆
Το τρίτο άλμπουμ της αγαπημένης ελληνικής μπάντας τη βρίσκει να εμπλουτίζει ακόμη περισσότερο τον ήχο της, με το αποτέλεσμα να έχει περισσότερα blues, soul στοιχεία, ακόμη και στιγμές παλαιού, «ατόφιου» rock ‘n’ roll. Μιλάμε άλλωστε για εξαιρετικούς και πολύ έμπειρους μουσικούς που έχουν την ευχέρεια να αποδώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το υλικό τους, ενώ η φωνή και το performance της Sugahspank! παραμένουν από τα καλύτερα στη χώρα. Η έξτρα δουλειά που έπεσε στο στούντιο είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
