ΛΕΞ

ΜΕΤΡΟ

★★★☆☆

Ο ΛΕΞ είναι ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο, ονόματα του χιπ χοπ στην Ελλάδα. Του καλού χιπ χοπ εννοώ, όχι του τραπ κι άλλων αηδιών. Και ο ΛΕΞ είναι, ολοκληρωτικά, ο στίχος του. Σκληρός βιωματικός στίχος, φουλ προσωπικός, στα όρια της αυτοαναφορικότητας («διάβασα κάπου να λένε πως έχω ευθύνη γι’ αυτά που θα πω / αυτό δε με κάνει σοφό, δε με κάνει μεσσία, δε με κάνει θεό / Point blank, I don’t give a fuck / ο λόγος μας το πιστόλι μας»), με θέματα από την κοινωνία («είδα το Μίσος σε βιντεοκασέτα απ’ τα Νέα / όταν πήγαινα πρώτη λυκείου / Το είδα ξανά 10 χρόνια μετά / στις 6 του Δεκεμβρίου»), τη μουσική, την πολιτική, τους θεσμούς («ο δικηγόρος την πίνει / κι ο δικαστής που σε κρίνει / Γι’ αυτό μη ρωτάς τι έχει γίνει / και δεν εμπιστεύομαι τη δικαιοσύνη»), τα ΜΜΕ («αν δε σε φάνε οι δρόμοι / θα σε σκοτώσει η TV και τα FM»), την καθημερινότητα («το χρήμα φέρνει τη βία, όμως γεμίζει ψυγεία / Ζούμε απ’ την αδικία, έγκλημα και τιμωρία») κ.ά.

Από τη Θεσσαλονίκη είναι ο ΛΕΞ κι έβγαλε ακόμα έναν δυνατό δίσκο. Στο γνωστό του μουσικό flow. Η άποψή του για τους δημοσιογράφους; Μάλλον όχι και η καλύτερη. Μόνο μία συνέντευξη έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια, δύο δεκαετίες και βάλε, που είναι στον χώρο. Θέλει να τα λέει με τα τραγούδια του. Και στο «Μετρό» σε μια ρίμα του αναφέρει: «Ευχαριστώ κάθε μπάτσο / που μ’ έδεσε και μου ‘πε θα δω τι θα πάθω / Κάθε ξεφτίλα δημοσιογράφο / που ούτε καν υπογράφει το άρθρο».

Δημήτρης Κανελλόπουλος

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΟΥΛΗΣ

ΚΟΛΙΜΠΡΙ

★★★☆☆

Το ότι ο Γιάννης Χαρούλης ετοιμάζει δίσκο με δικές του μουσικές το γνωρίζαμε και μάλιστα αυτό από μόνο του δημιούργησε προσδοκίες. Δεν γνωρίζαμε όμως ότι, εκτός από την Ελένη Φωτάκη, μεταξύ άλλων συμμετέχει και ο Παύλος Παυλίδης, με το πρώτο κομμάτι που γράφει εξ ολοκλήρου και δεν ερμηνεύει ο ίδιος. Συμμετέχει επίσης με τρία στιχάκια και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ένα εκ των οποίων και το ομώνυμο. Τα υπόλοιπα, τα «Μήτε νικώ ούτε νικιέμαι» και «Μεσημέρι», είναι και τα αγαπημένα μου. Νιώθω ότι ο κόσμος θα περίμενε έναν πιο γκαζωμένο και συναυλιακό δίσκο, γι’ αυτό όσοι τον ακούσετε, ακούστε αυτό που θέλει να πει ο Γιάννης και όχι εκείνο που -ενδεχομένως- εμείς θα θέλαμε να ακούσουμε.

Παναγιώτης Χαραλαμπάκης

ΜΑΡΘΑ ΜΕΝΑΧΕΜ

HOMO POËTICUS: XIV ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Εκδόσεις Παρισιάνου

★★★★☆

Στο νέο άλμπουμ της (CD-βιβλίο υψηλής αισθητικής και ποιότητας) η Μάρθα Μεναχέμ μελοποιεί ποιήματα των Καβάφη, Παπανικολάου, Λαπαθιώτη, Ρίλκε και γράφει τραγούδια σε στίχους των Μαρίνου Ε. Καρβελά και Δημήτρη Λέντζου, που ερμηνεύουν εξαιρετικά οι Αγγελική Τουμπανάκη, Μιχάλης Κωτσόγιαννης, Βασίλης Κούρτης, Γιώργος Περρής, Βίκυ Παπαηλιού, Δημήτρης Κόψης, Θοδωρής Νικολάου, Μάριος Φραγκούλης και η συνθέτρια.

14 δημιουργίες-ορισμός του καλού έντεχνου λυρικού τραγουδιού, κυρίαρχο στοιχείο στις οποίες είναι ο ήχος του πιάνου, που απαιτούν από τον ακροατή τη χωρίς περισπασμούς προσοχή του. Ξεχωρίζουν τα «Τοπίο», «Το παιδί της Παλαιστίνης», «Σ’ ακτή βυζαντινή», «Ποιητής», «Υμνώ».

Δώρα Σελλά

JAZZ SABBATH

VOL 2

Blacklake

★★★★☆

Πόσο jazz μπορεί να είναι μια heavy μπάντα και πόσο heavy μια jazz μπάντα; Εάν την απάντηση στο πρώτο ερώτημα έχουν δώσει εδώ και δεκαετίες οι Black Sabbath με τη swing jazz αισθητική τους σε ένα κατά τ’ άλλα βαρύ κι ασήκωτο rhythm section, το δεύτερο ερώτημα έρχονται να καλύψουν οι φοβεροί και τρομεροί Jazz Sabbath. Στη δεύτερη δισκογραφική δουλειά τους αποτίνουν έναν απολαυστικό jazz φόρο τιμής στους μπαμπάδες του σκληρού ήχου, προσφέροντάς μας έναν εξαιρετικά cool και δεξιοτεχνικό δίσκο.

Χρήστος Καλλιμάνης