Φώτης Σιώτας - Θοφωρής Γκόνης
Δύο λάθη
United We Fly
★★★★☆

Δύο χρόνια μετά τα επιτυχημένα «Δεύτερα», το άλμπουμ με το οποίο εγκαινίασαν τη συνεργασία τους, ο Φώτης Σιώτας και ο Θοδωρής Γκόνης κυκλοφορούν τη δεύτερη κοινή δουλειά τους με τίτλο «Δύο Λάθη» που είναι ακόμα καλύτερη από την πρώτη. Σε αυτόν τον δίσκο ο Σιώτας αναλαμβάνει -και πολύ καλά κάνει- την ερμηνεία όλων των τραγουδιών, εκτός από ένα που τραγουδάει με τον μοναδικό τρόπο της η Μάρθα Φριντζήλα.

Στα φωνητικά ακούμε τις Ηρώ Μπέζου, Δέσποινα Σπανού, Mαρία Χάνου. Ενα υπέροχο χαρμάνι από διάφορα είδη ήχων (σύγχρονος λαϊκός, φολκ, ροκ, ηλεκτρικός), ανορθόδοξες -φαινομενικά- μίξεις και διάθεση για πειραματισμούς ντύνουν με τον καλύτερο τρόπο τους ονειρικούς, νοσταλγικούς, εξομολογητικούς, βαθιά φιλοσοφημένους στίχους του Θοδωρή Γκόνη, διανθισμένους με το γλυκόπικρο και ιδιότυπο χιούμορ που τον χαρακτηρίζει ως δημιουργό («Ετοιμάζω δύο λάθη/ Τα χρειάζομαι/ Δεν μπορώ να σ’ απαντήσω/ Τώρα, βιάζομαι» ή «Κάθομαι πάνω στον χρόνο μου/ Ξέφυγα απ’ τους φόβους και τον πόνο μου/ Δεξιά μου στέκεται η θάλασσα/ Και αριστερά η ζωή που χάλασα»: μικρό δείγμα από κάποιους που ήδη έχουν πάρει θέση στη σύγχρονη τραγουδιστική ανθολογία μας).

Με καλά χωνεμένα τις επιρροές και τα διαφορετικά ακούσματά του ο Φώτης Σιώτας εξελίσσεται σ’ έναν σπουδαίο συνθέτη-σημείο αναφοράς για την ανανέωση του έντεχνου/λαϊκού τραγουδιού, παρουσιάζοντας έναν δίσκο που, καθώς ηχογραφήθηκε σχεδόν ολόκληρος ζωντανά μέσα στο στούντιο, αποπνέει φρεσκάδα και αμεσότητα. Από ένα άλμπουμ που ακούγεται στο repeat και σε κάθε ακρόαση ανακαλύπτεις καινούργια στοιχεία θα ξεχωρίσω το ομότιτλο και τα «Ράγισμα», «Ξεχασμένα δάκρυα», «Κάθομαι πάνω στον χρόνο μου», «Είναι θέμα ρυθμού», «Ο ταύρος».

Δώρα Σελλά

Naxatras
IV
Self Release
★★★★☆

Η τέταρτη δισκογραφική δουλειά της μπάντας από τη Βόρεια Ελλάδα είναι και η πλέον ώριμή της, με το κουαρτέτο (πλέον) να αφήνει στο background την πιο jamming οπτική και να επικεντρώνεται στα συνθετικά του όπλα που, ευτυχώς, είναι αρκετά.

Το IV έχει πιο σαφείς αναφορές στην old school ψυχεδελική σκηνή και τα πιο heavy στοιχεία οπισθοχωρούν, όμως το groove μπαίνει σε πρώτο πλάνο και η μπάντα αφηγείται με ταξιδιάρικο τρόπο μια loose concept ιστορία.

Οι Naxatras επιστρέφουν δυναμικά, τα πλήκτρα ως νέα προσθήκη δένουν ακόμη καλύτερα το υλικό της μπάντας και χρωματίζουν με τρόπο εξαιρετικό και η μπάντα δείχνει έτοιμη να ανέβει ακόμη ένα επίπεδο καλλιτεχνικά.

Χρήστος Καλλιμάνης

Wovenhand
Silver Sash
Glitterhouse Records
★★★☆☆

Ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού David Eugene Edwards και η παρέα του επιμένουν και στη νέα τους κυκλοφορία στην πιο σκληρή στροφή που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια.

Σίγουρα όσοι λάτρεψαν τις dark folk μελωδίες με τις οποίες μας γέμισαν οι Wovenhand στις αρχές του 21ου αιώνα μάλλον μάταια θα τις αναζητήσουν και σε αυτό το ένατο album της μπάντας, αλλά το Silver Sash έχει αρκετά από εκείνα τα στοιχεία που αγαπήσαμε.

Δεν θα εντυπωσιάσει τον ακροατή, αλλά δεν θα τον απογοητεύσει κιόλας.

Χρήστος Καλλιμάνης

ALT-J
The Dream
BMG
★★★☆☆

Το τέταρτο άλμπουμ της art indie μπάντας από την Αγγλία είναι ακόμα πιο... art. Χορωδιακά φωνητικά (και οπερατικά!), παύσεις, αιθέριοι lo fi ρυθμοί, σαν να ακούς σύγχρονους crooners του ανεξάρτητου ήχου. Ενα άλμπουμ που σε εντυπωσιάζει, πολυεπίπεδο. Χρειάζονται αρκετές ακροάσεις για να μπεις στον κόσμο του.

Κάποιοι το χαρακτήρισαν ρομαντικό και, σίγουρα, το πιο αισιόδοξό τους. Από το Λιντς προέρχονται, αλλά τα φολκ τραγούδια τους, ιδίως στο «The Dream» και όχι στις παλιότερες δουλειές τους, θυμίζουν περισσότερο Αμερική παρά Αγγλία.Να γιατί μου αρέσει και περισσότερο. Τρίο είναι οι alt-J.

Δημήτρης Κανελλόπουλος