«Εύχομαι να είμαστε πάντα στην τυχερή πλευρά της ζωής» είπε η Μαρία Παπαγεωργίου το βράδυ της Παρασκευής στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Και σίγουρα ήμασταν όσες και όσοι βρεθήκαμε εκεί. Γιατί μπορεί μια καλοκαιρινή μπόρα να είχε νοτίσει το γρασίδι που θα καθόμασταν, μπορεί το αυτοκίνητό της να χάλασε καθώς ερχόταν, μπορεί να ήμασταν αποκαμωμένοι από τις αέναες συζητήσεις για τις εκλογές, αλλά όλα ξεχάστηκαν όταν εκείνη και οι μουσικοί της, ο Σταύρος Ρουμελιώτης στην ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, ο Κωνσταντίνος Μάνος στο κοντραμπάσο και η Σοφία Ευκλείδου στο τσέλο, άρχισαν να παίζουν τις πρώτες νότες…

Μια υπέροχη συναυλία η οποία ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε μέσα σε συγκίνηση με το «Άβουλο θεριό» του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη και το «Τι περιμένεις πια» του Αλκίνοου Ιωαννίδη αντίστοιχα. Στις δύο ώρες που μεσολάβησαν η τραγουδοποιός έμπλεξε ακομπλεξάριστα αγγλόφωνα τραγούδια άλλων, όπως τα «Talkin' bout a revolution» και «Roads», με δικά της ακυκλοφόρητα καθώς και με παραδοσιακά, ποντιακά και μοιρολόγια. 

Έδωσε νέα πνοή στα «Το όνειρο» του Νίκου Παπάζογλου, «Ο κηπουρός» του Παύλου Παυλίδη και «Αντίθετα πια» της Άλκηστης Πρωτοψάλτη, ενώ ξεχώρισαν ιδιαίτερα το «Αυτό που βλέπουν τα πουλιά», το οποίο έδωσε τον τίτλο στην παράσταση, και το «Δεν σε είδα» του Ρουμελιώτη. 

Δεν έλειψαν βέβαια οι διασκευές κομματιών του Μίκη Θεοδωράκη με τον οποίο συνεργάστηκε στον τελευταίο της δίσκο «Αλληλογραφία» -κυκλοφόρησε πέρσι με την «Εφημερίδα των Συντακτών». Μοναδικά ερμήνευσε για ακόμα μία φορά την «Αγάπη», που όπως μας είπε η ίδια ήθελε να το ακούνε στη διαπασών όταν έκαναν πρόβες στο σπίτι του κορυφαίου συνθέτη, και φυσικά το «Ξημερώνει» για το οποίο εκείνος έχει δηλώσει πως δεν έχει ακούσει καλύτερη εκτέλεσή του. 

Η Μαρία τραγούδησε με την ίδια ευκολία ελληνικούς και ξένους στίχους χωρίς να κάνει επίδειξη της μεγάλης της φωνής γιατί σέβεται πολύ καθετί που ερμηνεύει, με πάθος όπως πάντα. Στο ανκόρ μάς χάρισε, α καπέλα, το «Πάντα υπάρχει κάτι»: «Κι αν στη δική σου τη ζωή χαθεί το μονοπάτι / ακόμα και στο τίποτα πάντα υπάρχει κάτι». Αφού το λέει αυτό το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά και την κόκκινη κιθάρα, ένα πλάσμα ώριμο δημιουργικά και τόσο ταλαντούχο, έτσι θα είναι…