Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Electric Wizard έρχονται με ένα «ζουμερό» και εκτενές πρόγραμμα στο Piraeus Academy. Την τιμητική του βέβαια, αναμένεται να έχει το εμβληματικό “Dopethrone”.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την ιστορική σημασία του συγκεκριμένου album απλά γράφοντας δέκα φορές τη λέξη “Funerapolis” και να ξεμπερδεύουμε, όμως δεν θα το κάνουμε

Γιατί λοιπόν το Dopethrone παραμένει ένα ιστορικό «βαρύ κι ασήκωτο» album; Οι απαντήσεις δεν μπορούν παρά να είναι εντελώς προσωπικές:

• Ξεκινάει με το Vinum Sabbathi, το οποίο για έναν μακρυμάλλη νεαρό (σαν τον υπογράφοντα) στις αρχές του 2001 αυτό σήμαινε πάνω κάτω... Black Sabbath
   
• Οι Electric Wizard μας έβαλαν σε ένα διαφορετικό σκοτεινό ταξίδι, τουλάχιστον εμάς τους ορκισμένους Sabbathικούς που είχαμε ήδη, όμως, «λιώσει» και όλους τους δίσκους των Kyuss και αναζητούσαμε κάτι doom/stoner «ξερά»
   
• Το Funerapolis είναι από τους πιο σημαντικούς ύμνους της heavy rock σκηνής
   
• Οι συνειρμοί με το εξίσου ιστορικό “Dopesmoker” είναι αναπόφευκτοι
   
• Ο ίδιος ο Jus Oborn έχει δηλώσει πως όλοι οι Electic Wizard ήταν βουτηγμένοι στα ναρκωτικά και το αλκοόλ και ήθελαν να βγάλουν κάτι εντελώς ψυχεδελικό, αλλά με... πολύ μίσος για την κοινωνία
   
• Η βρετανική μπάντα βρήκε πραγματικά τον «ήχο» της και έδωσε στην κοινότητα του σκληρού ήχου ένα πολύ επιδραστικό album, ολοκληρώνοντας με τρόπο εκρηκτικό την τριλογία Come My Fanatics…, Supercoven, Dopethrone
   
• Χωρίς αυτόν τον δίσκο πιθανότατα να μην υπήρχε η ασήκωτη doom/sludge σκηνή
   
• Τα fuzz φθάνουν στα... ουράνια 
   
• Ως γνήσια αυτοκαταστροφική μπάντα, αμέσως μετά τα έκαναν... μαντάρα για να επανέλθουν αργότερα στον «σωστό» δρόμο
   
• Το εξώφυλλο παραπέμπει (για κάποιον λόγο) σε ένα άλλο πολύ σκληρό αριστούργημα, το “To Megatherion” των Celtic Frost