Η αλήθεια είναι ότι ο Josh Jomme μας είχε προειδοποιήσει. Τόσο κατά την προώθηση του «Villains» όσο και με την εν γένει πορεία του στη μουσική βιομηχανία. Πάντα «ψάχνεται» για κάτι διαφορετικό, πάντα πειραματίζεται.
Το πείραμα δεν χρειάζεται να είναι πάντα πετυχημένο, αλλά οι Queens of The Stone Age κατάφεραν να μας βάλουν στην... πρίζα, με τους μισούς να ωρύονται για τη συμμετοχή του Mark Ronson στο νέο πόνημα και τους άλλους μισούς να οραματίζονται μία επιστροφή στις θρυλικές ημέρες του «Songs for the Deaf» και του «Lullabies to Paralyze».
Προτού γράψουμε το δικό μας «δεκάλογο» για το «Villains» να σημειώσουμε το εξής: Εμείς (οι τριγύρω στα 35 δηλαδή) είχαμε την τύχη να ακολουθήσουμε τους Queens of The Stone Age από τη γέννησή τους (ως λάτρεις των Kyuss φυσικά) έως την πορεία τους προς την κορυφή. Δεν τους «βρήκαμε» ήδη ως μύθους, όπως τους Led Zeppelin, τους Black Sabbath και άλλους πολλούς. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε «οπαδοί» με τα όλα μας. Που θέλω να καταλήξω; Ότι είμαστε σκληροί με την κριτική μας, αλλά πάντα σε κάθε δίσκο τους θα βρίσκουμε εκείνα τα στοιχεία που μας συναρπάζουν. Κάποιες καλές κιθάρες, ένα groove, τη φωνή του Josh, τις σκοτεινές στιγμές που θυμίζουν το παρελθόν.
Ας πάμε στο δια ταύτα, γιατί ήδη γράψαμε πολλά:
- Ας το παραδεχτούμε, το «Villains» είναι μάλλον φτωχό σε ιδέες (σε σύγκριση με τα όσα έχουμε συνηθίσει) και δεν συγκαταλέγεται στις καλύτερες στιγμές των QOTSA. Σίγουρα, ωστόσο δεν αποτελεί «σκουπίδι». Είναι ένας «γυαλισμένος» rock δίσκος.
- Ο Mark Ronson δεν είναι ο διάβολος επί γης. Έφερε σίγουρα μία πιο «ηλεκτρονική» αντίληψη, αλλά το album παραμένει η προσωπική ματιά του Josh Homme και δεν επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι ότι οι QOTSA θα παίξουν... disco.
- Ο ηγέτης της μπάντας είχε ενημερώσει εδώ και καιρό ότι «θέλει να χορέψει», οπότε δεν μας έκρυψε και κάτι...
- Σίγουρα δεν πρόκειται για επιτηδευμένη εμπορική στροφή. Δε νομίζω ότι το album αυτό θα τους προσφέρει περισσότερες πωλήσεις ή θα τους δώσει πρόσβαση σε ένα πιο mainstream ακροατήριο
- Οι QOTSA έχουν πάψει εδώ και πολλά χρόνια να είναι desert/stoner rock. Μάλλον δεν ήταν ποτέ, αλλιώς θα λέγονταν... Kyuss.
- Κανένας δίσκος των Queens δεν μοιάζει με τον προηγούμενο και σίγουρα όχι με τον επόμενο
- Υπάρχουν στιγμές μέσα στο album που επιβεβαιώνουν αυτό που υποπτευόμαστε: Ο Josh Homme όποτε θέλει μπορεί να γράψει μία εκπληκτική σύνθεση ή να μας ταξιδέψει για λίγο σε παλαιότερες ημέρες δόξας. Απλά δεν τον.. ενδιαφέρει ή γουστάρει να μας κάνει πλάκα
- Η φωνή του Homme βελτιώνεται συνεχώς. Αξίζει ένα ακόμη credit γιατί την έχει δουλέψει πολύ και έχει κάνει τις φωνητικές του αρμονίες αναπόσπαστο στοιχείο της μουσικής του.
- Κορυφαίες στιγμές είναι τα «Villains of Circumstance» και «Un-Reborn Again»
- Ας το ακούσουμε ξανά και ξανά. Ποτέ δεν ξέρεις...
Κι ένα τελευταίο: Η μουσική είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό να μην το ξεχνάμε.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας