«Έφυγε» τα ξημερώματα της Παρασκευής σε ηλικία 82 ετών ο σπουδαίος Λέοναρντ Κοέν. Ο μεγάλος Καναδός τραγουδιστής, συνθέτης και ποιητής άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στο Λος Άντζελες. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες είχε γιορτάσει τα 82α γενέθλιά του με τον καλύτερο τρόπο, ένα εξαιρετικό και καθ΄όλα σκοτεινό άλμπουμ.

Το 2016 «κλείνει» ακριβώς όπως άρχισε, με την απώλεια ενός ακόμη σπουδαίου τραγουδιστή. Ο Λέοναρντ Κοέν υπήρξε ένας πραγματικός τζέντλεμαν, ένας αξεπέραστος ποιητής που λάτρευε το σκοτάδι, αλλά φώτιζε την παγκόσμια μουσική σκηνή με την παρουσία και την επί σχεδόν 50 χρόνια καριέρα του.

Τον θάνατό του ανακοίνωσε ο γιος του, Άνταμ Κοέν, δηλώνοντας «Ο πατέρας μου έφυγε ήσυχα στο σπίτι του στο Λος Άντζελες. Έγραφε μουσική μέχρι τις τελευταίες του στιγμές με την μοναδική αίσθηση του χιούμορ που είχε».

Ο Λέοναρντ Κοέν έγινε ευρύτερα γνωστός από τη δεκαετία του 1960 όντως μέλος μιας χρυσής γενιάς, μαζί με τον Μπόμπ Ντίλαν, την Τζόνι Μίτσελ, την Τζόαν Μπαέζ και άλλους. Παρέμεινε εξαιρετικά δημοφιλής μέχρι και το τέλος της ζωής του, ενώ έγραψε πολλές επιτυχίες.

«Hallelujah», «Suzanne», «Bird on a Wire», «So Long Marianne» και άλλα πολλά είναι μερικά από τα τραγούδια που μας χάρισε. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και το «You want it Darker», τον τελευταίο δίσκο που κυκλοφόρησε στα τέλη Σεπτέμβρη γιορτάζοντας τα γενέθλιά του.

Ο ίδιος είχε δηλώσει κάποτε ότι έγινε μουσικός επειδή δεν μπορούσε να εξασφαλίσει τα προς το ζην από την ποίηση.

«Όταν οι άνθρωποι μιλούν για τον Λέοναρντ ξεχνούν να αναφερθούν στις μελωδίες του που για εμένα, μαζί με τους στίχους του, είναι τα σημάδια της μεγάλης του ιδιοφυϊας. Εξ Όσων γνωρίζω κανένας δεν φθάνει τόσο κοντά του στη σύγχρονη μουσική» είχε δηλώσει ο ανεπανάληπτος  Μπομπ Ντίλαν.

Ο Λέοναρντ Κοέν ηχογράφησε 22 δίσκους (μαζί με τις live εμφανίσεις), δώδεκα βιβλία και αρκετές συλλογές ποίησης. Εβραϊκής καταγωγής, αλλά ο ίδιος δήλωνε ότι αισθάνεται Εβραίος, αλλά και Βουδιστής.

Τον αποχαιρετούμε με τους δικούς του στίχους από το τελευταίο του άλμπουμ «There’s a lover in the story / But the story’s still the same / There’s a lullaby for suffering / And a paradox to blame/You want it darker, we kill the flame».