Σύμφωνα με τις πληροφορίες της «ΕΦ.ΣΥΝ.», η αστυνομία έχει προχωρήσει σε έξι προσαγωγές ατόμων, ωστόσο λίγη ώρα αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι.

Η διαμαρτυρία των σεισμόπληκτων μεταφέρθηκε στο Δημαρχείο Μινώα-Πεδιάδας, στο Αρκαλοχώρι, όπου παραδόθηκε και πρωτοκολλήθηκε κείμενο με τα προβλήματα και τα αιτήματά τους.

Όπως καταγγέλλουν οι διαμαρτυρόμενοι, από χθες η αστυνομία ήταν στημένη στο Δημαρχείο και προσαγάγει όποιον επιχειρεί να πλησιάσει το κτίριο, ενώ σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι προσαγωγές, ανάμεσά τους και σεισμόπληκτοι, έγιναν μέσα στους οικίσκους.

Η κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε από την «Πρωτοβουλία αλληλεγγύης Μινώα-Πεδιάδος» με φόντο τις συνθήκες διαβίωσης των σεισμόπληκτων στους οικίσκους, και κυρίως την έλλειψη οικίσκων στο δημοτικό διαμέρισμα Ινίου, Μαχαιρά και Μοναστηρακίου, αλλά και της ηλεκτροδότηση αυτών.

Όπως επισημαίνεται, στο δημοτικό διαμέρισμα Ινίου, Μαχαιρά και Μοναστηρακίου, δεν υπάρχει η δυνατότητα φιλοξενίας έστω μικρού ποσοστού των πληγέντων, καθώς οι ελάχιστοι οικίσκοι που έχουν τοποθετηθεί στην είσοδο του χωριού Ίνι βρίσκονται ακόμα εκτός λειτουργίας.

Επίσης, όπως τονίζεται, οι οικίσκοι που έχουν δοθεί - αρχικά στο Αρκαλοχώρι και στη συνέχεια στα Πάρτιρα, στο Χουμέρι, στο Αρχοντικό, στον Σάμπα και στη Βόννη - είναι περιορισμένοι σε αριθμό και σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για τους πληγέντες και τις πραγματικές ανάγκες κάθε δημοτικού διαμερίσματος.

«Η στέγαση και η διαβίωση με ασφαλείς και αξιοπρεπείς όρους μετά από μια φυσική καταστροφή, δεν είναι ατομική ευθύνη των πληγέντων, αλλά ανάγκες που απαιτούν την αυτονόητη μέριμνα για την κάλυψή τους. Ηλικιωμένοι ή όχι, εργαζόμενοι ή άνεργοι, άτομα ή οικογένειες, κανένας δε θα έπρεπε να κοιμάται κάτω από ρωγμές, κανένας να ρισκάρει. Η κοινωνική στήριξη δεν είναι «προνόμιο» ή «χάρη» αλλά το ελάχιστο που θα έπρεπε να αναμένεται σε μια τέτοια συνθήκη», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας.

Αναλυτικά το κείμενο της Πρωτοβουλίας:

Ο μεγάλος σεισμός που εκδηλώθηκε στις 27 του Σεπτέμβρη στην περιοχή του Δήμου Μίνωα-Πεδιάδος, προκάλεσε μια καταστροφή η οποία ανέδειξε για άλλη μια φορά το μέγεθος της δολοφονικής αδιαφορίας του κρατικού μηχανισμού.

Οι κάτοικοι του Αρκαλοχωρίου και των γύρω μικρότερων χωριών επλήγησαν άμεσα και πολλοί αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τα σπίτια τους. Το κράτος κρύβεται πίσω από τους χορηγούς του προσπαθώντας γι’ ακόμη μια φορά να θολώσει το τοπίο με ανεπαρκείς λύσεις.

Οι οικίσκοι που έχουν δοθεί –αρχικά στο Αρκαλοχώρι και στη συνέχεια στα Πάρτιρα, στο Χουμέρι, στο Αρχοντικό, στον Σάμπα και στη Βόννη- είναι περιορισμένοι σε αριθμό και σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για τους πληγέντες και τις πραγματικές ανάγκες κάθε δημοτικού διαμερίσματος.

Την ίδια στιγμή που όλοι όσοι έχουν πληγεί έχουν την ίδια, άμεση ανάγκη για στέγαση, τα γραφειοκρατικά κριτήρια εμποδίζουν την εγκατάσταση σε οικίσκους, διαχωρίζοντας και αφήνοντας εκτός ακόμα και ευάλωτες ομάδες.

Ταυτόχρονα, αντί να εκτιμηθούν πρώτα οι καταστροφές και να προϋπολογιστούν οι απαραίτητες ενισχύσεις, λόγω ανεπαρκούς κατανομής κονδυλίων τα σπίτια που νήταν κίτρινα αναχαρακτηρίζονται πράσινα και τα κατεδαφιστέα βαφτίζονται κίτρινα (επισκευάσιμα). Πολλά σπίτια είναι επισκευάσιμα, αλλά μη κατοικήσιμα, ωστόσο η απουσία μέριμνας και στήριξης εξαναγκάζει πολύ κόσμο να διαμένει σε ακατάλληλα οικήματα. Δεν υπάρχει καμία εναλλακτική διαμονής για πολλούς που έχουν ζημιωθεί ακόμα και εάν το οίκημα έχει υποστεί σοβαρές ζημιές.

Καταλήγοντας, ένα μεγάλο ποσοστό των πληγέντων ρισκάρει τη ζωή του καθημερινά μέσα σε ακατάλληλες οικίες λόγω των επανειλημμένων σεισμικών δονήσεων.

Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη αν γίνει ένας μεγαλύτερος σεισμός;

Η στέγαση και η διαβίωση με ασφαλείς και αξιοπρεπείς όρους μετά από μια φυσική καταστροφή, δεν είναι ατομική ευθύνη των πληγέντων, αλλά ανάγκες που απαιτούν την αυτονόητη μέριμνα για την κάλυψή τους. Ηλικιωμένοι ή όχι, εργαζόμενοι ή άνεργοι, άτομα ή οικογένειες, κανένας δε θα έπρεπε να κοιμάται κάτω από ρωγμές, κανένας να ρισκάρει. Η κοινωνική στήριξη δεν είναι «προνόμιο» ή «χάρη» αλλά το ελάχιστο που θα έπρεπε να αναμένεται σε μια τέτοια συνθήκη.

Στο δημοτικό διαμέρισμα Ινίου, Μαχαιρά και Μοναστηρακίου βέβαια, δεν υπάρχει η δυνατότητα φιλοξενίας έστω μικρού ποσοστού των πληγέντων, καθώς οι ελάχιστοι οικίσκοι που έχουν τοποθετηθεί στην είσοδο του χωριού Ίνι βρίσκονται ακόμα εκτός λειτουργίας. Όλα τα πληγέντα νοικοκυριά αγωνιούν καθημερινά εν μέσω πανδημίας, με καλπάζουσα ακρίβεια και δριμύ ψύχος και έχοντας την ακαρπία του φετινού έτους, πως θα τα φέρουν βόλτα.

Απαιτούμε την άμεση λειτουργία και ηλεκτροδότηση των οικίσκων του Ινίου, παρακάμπτοντας τη γραφειοκρατία και τους υπόλοιπους κρατικούς μηχανισμούς!

ΔΕ ΧΩΡΑΜΕ ΣΕ ΤΡΙΑ ΧΡΩΜΑΤΑ - ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ! ΟΙΚΙΣΚΟΙ, ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ, ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΙΚΙΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΡΗΜΩΣΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ».