Ο κ. Διγαλάκης σημείωσε ότι για τη διάσωση και την παράλληλη ανάδειξη των κτηρίων, το Πολυτεχνείο Κρήτης, με συλλογικές αποφάσεις και πλήρη διαφάνεια σε όλα τα στάδια, όπως αποδεικνύεται από σειρά εγγράφων, επέλεξε την οδό της αξιοποίησης με τη συνδρομή ιδιωτών μέσω της μίσθωσης με υποχρέωση αποκατάστασής τους και πρόσθεσε ότι η μέθοδος αυτή είναι απολύτως αποδεκτή διεθνώς και στόχο έχει τόσο τη διάσωση κτηρίων, όσο και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς με ιδιωτικούς πόρους.

Ο κ. Διγαλάκης συμπλήρωσε ότι «σημαντικά ιστορικά κτήρια διεθνώς, ακόμα και ολόκληρες μεσαιωνικές πόλεις, έχουν διασωθεί, αποκατασταθεί πλήρως και αναδειχθεί με τρόπο εξαιρετικό, μέσω πρωτοβουλιών για την αξιοποίησή τους, που συχνά προβλέπει και αλλαγή χρήσης. Ο αρχαιολογικός νόμος δεν απαγορεύει την επιλογή μικρών ξενοδοχειακών μονάδων ως χρήση για την ανάδειξη μνημείων όπως το συγκεκριμένο, η οποία μάλιστα αποτελεί και συνιστώμενη επιλογή σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία. Το ίδιο το ΚΑΣ-ΚΣΝΜ έχει προβεί κατ’ επανάληψη σε σύμφωνη με τον νόμο χρήση διατηρητέων, ώστε να επιτευχθεί η ανάδειξη και αποκατάστασή τους», επισήμανε ο Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Παράλληλα, ξεκαθάρισε ότι η επένδυση προβλέπει περί τα 40 δωμάτια και συνεπώς δεν πρόκειται για «μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα», όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, υπενθύμισε ότι το κτήριο της Μεραρχίας είχε από παλιά σημαντικές φθορές και στατικά προβλήματα, όπως επισημαίνεται σε επίσημα έγγραφα, και καυτηρίασε τη διαχρονική ανοχή και στήριξη στους παράνομους καταληψίες από τον ΣΥΡΙΖΑ.

«Στο συγκεκριμένο ζήτημα περισσεύουν διαχρονικά η υποκρισία, η ιδεοληψία και η εσκεμμένη διαστρέβλωση της πραγματικότητας», υπογράμμισε ο κ. Διγαλάκης, τονίζοντας ότι το 2010 χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία για την αποκατάσταση του κτηρίου της Μεραρχίας και τη χρήση του αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς σκοπούς, δεδομένου ότι ενώ είχε εξευρεθεί η χρηματοδότηση και είχε ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός του έργου, δεν υπεγράφη η σύμβαση, καθώς ο τότε Πρύτανης του Ιδρύματος δεν κάλεσε τον ανάδοχο.

Ο Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κατέθεσε στη Βουλή τη σύμβαση που υπεγράφη μεταξύ της Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του Πολυτεχνείου Κρήτης και της εταιρείας που προέκυψε μετά από ανοιχτό δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό για την αξιοποίηση των κτηρίων και αναφέρθηκε στα σημαντικότερα σημεία της:

• Η σύμβαση προβλέπει την εκμίσθωση (όχι πώληση) των τριών κτηρίων για χρονικό διάστημα 25 ετών, έναντι συνολικού τιμήματος 8,9 εκατομμυρίων ευρώ (356.000 ευρώ ετησίως).
• Η πλειοδότρια εταιρεία, σύμφωνα με το επενδυτικό σχέδιο που έχει καταθέσει, αναλαμβάνει να δαπανήσει ποσό ύψους 18 εκατομμυρίων ευρώ για την πλήρη αποκατάσταση των τριών ιστορικών κτηρίων. Στις εργασίες συμπεριλαμβάνεται και η αναστηλωτική διάσωση του κτηρίου της Μεραρχίας Κρητών, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα εδώ και χρόνια.
• Με βάση τη σύμβαση, η ανάδοχος εταιρεία υποχρεούται να γνωστοποιήσει στην Τεχνική Υπηρεσία του Πολυτεχνείου Κρήτης την οριστική μελέτη των εργασιών που θα υλοποιηθούν στα κτήρια, εγκεκριμένη απ’ όλες τις αρμόδιες Υπηρεσίες, ήτοι Διεύθυνση Δόμησης, Αρχαιολογία κ.ά., ενώ η Τεχνική Υπηρεσία του Πολυτεχνείου Κρήτης θα ελέγχει την υλοποίηση των εργασιών.
• Επίσης, προβλέπεται ελεύθερη πρόσβαση στον λόφο Καστέλι για όλους τους πολίτες, βάσει όρου που έχει συμπεριληφθεί στη σύμβαση, σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε την περίοδο των 16 ετών της κατάληψης, όταν και έμπαινε λουκέτο από τους καταληψίες.

Απαντώντας στην προσωπική επίθεση που δέχθηκε από τον κ. Αρσένη και στα περί «ξενοδόχου», ο κ. Διγαλάκης έκανε λόγο για «λάσπη που ξεκίνησε από τα υπόγεια της Rosa Nera. Στεναχωριέμαι αφάνταστα όταν βλέπω να αναπαράγεται σε αυτή την αίθουσα. Η οικογένειά μου, όπως και οι περισσότερες οικογένειες σε τουριστικές περιοχές όπως τα Χανιά, έχει ένα μικρό ξενοδοχείο. Αν εσείς θεωρείτε ότι αυτό με κάνει ξενοδόχο, λυπάμαι πάρα πολύ για εσάς».

Καταλήγοντας, ο κ. Διγαλάκης τόνισε ότι σε αντίθεση με εκείνους που θέλουν πανεπιστήμια απολύτως ελεγχόμενα από το κράτος, και για τον λόγο αυτό δεν σέβονται το αυτοδιοίκητο και το δικαίωμα του πανεπιστημίου να αξιοποιεί την περιουσία του, ώστε με τους πρόσθετους πόρους να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες προς τους φοιτητές του, «εμείς θέλουμε σύγχρονα δημόσια πανεπιστήμια, αυτοδιοικούμενα, εξωστρεφή, ανταγωνιστικά, πόλους ανάπτυξης για την οικονομία και τις τοπικές κοινωνίες, όπως συμβαίνει στα καλύτερα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής».