Big Brother

Μέσα από την επίκληση της αναπαράστασης της πραγματικότητας το «Big Brother» κατασκευάζει τελικά τη δική του πραγματικότητα και τη μοιράζεται με εκατομμύρια θεατές καθιστώντας την πραγματική και αδιαφιλονίκητη.

Οι κάμερες μπήκαν σιγά σιγά στη ζωή μας: στους δρόμους, στα αεροδρόμια, στα σούπερ μάρκετ, εσχάτως και στα σχολεία κι έτσι στο τέλος μέσα από μικρές αλλά συνεχείς δόσεις δεν θα έχουμε καταλάβει τι έχει συμβεί.

Αν το Big Brother είναι μια εκπομπή που μας επαναφέρει σε μια κανονικότητα προ κρίσης, η επιστροφή του εξυπηρετεί, ενδεχομένως, τη χειμερία νάρκη του διάχυτου αισθήματος οικονομικο-κοινωνικής επισφάλειας.

Η κοινωνιολόγος Αλεξάνδρα Κορωναίου έχει μελετήσει τα ριάλιτι ενδελεχώς και είχε πρόταση να εργαστεί για την πρώτη βερσιόν του ελληνικού Big Brother, που απέρριψε. Μοιράζεται μαζί μας τα συμπεράσματά της.

Ριάλιτι «βιαστής» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ● H χυδαία συνταγή παρόμοιων θεαμάτων, βασίζεται στην αλληλοεξόντωση και την απαξίωση του διαφορετικού.