Γιάννης Η. Χάρης

26 Δεκεμβρίου, αυτές τις μέρες, μνήμη Αναστάσιου-Φοίβου Χριστίδη, δεκαεφτά χρόνια από τον θάνατο ενός κορυφαίου γλωσσολόγου, χίλια δεκαεφτά κι όμως σαν χτες από τον θάνατο ενός σπουδαίου ανθρώπου και...

Αφοί Λιγνάδη Α.Ε. = Ανευ Ευθύνης. Για όσα παραπέμπεται εντέλει σε δίκη ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν μπορώ να έχω άποψη. Εχω όμως για το όλο σκηνικό, τη στάση τη δική του, των Προστάτιδων Δυνάμεων και του Δικηγόρου...

«Αν κατάλαβα καλά, το Μεταναστευτικό έχει δημιουργήσει μια σειρά από νέα επαγγέλματα. “Διακινητής”, “διασώστης”, “Ολλανδός δημοσιογράφος με καπέλο”, “ερευνητής δημοσιογράφος χωρίς καπέλο”, “στέλεχος ΜΗΚΥΟ”,...

Η «ενσυναίσθηση», όπως λέμε τελευταία, ολίγος λυρισμός, και η τελική πρόταση του εισαγγελέα (Εισαγγελάτος γαρ): εις θάνατον –οι απεργοί, εννοείται.

Κάθε χρόνο λοιπόν τα φίδια τύπου Αδωνης (τον Μπογδάνο δεν έτυχε να τον ακούσω φέτος) λυσσάνε ν’ αποδείξουν πως δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο παρά μόνο στους γύρω δρόμους (σιγά τη διαφορά, κι αν τάχα ήταν...

«Ημείς ο βασιλεύς» είναι σήμερα η διακωμώδηση του «πληθυντικού της μεγαλοπρεπείας», ο οποίος οδήγησε και στον δικό μας πληθυντικό ευγενείας. Πληθυντικό μεγαλοπρεπείας φυσικά δεν έχουμε, μόνο πληθυντικό...

Κακοποίηση προσώπων, έργων, δημόσιου χώρου. Ασχετοσύνη, μωροφιλοδοξία, δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, η συνεισφορά μας στην τέχνη.

Στην άλλη άκρη της Αρεοπαγίτου, σύμπτωση, ο χρυσός ανδριάντας της δήθεν Κάλλας (που μπροστά του η προτομή της Μελίνας μοιάζει Μικελάντζελο!), μπρούντζινος αυτός, έτοιμος να αποκτήσει αξία εντέλει μεγαλύτερη...

Αφορμή μου, το περιλάλητο, διαβόητο θα έλεγα, καινούριο άγαλμα της Κάλλας, που τις μέρες αυτές επικρίθηκε και χλευάστηκε κατά κόρον, δικαίως κατά τη γνώμη μου.

Υπέροχος Μποστ; Οχι. Τρέχοντα νεοελληνικά. Και λέω νεοελληνικά, και όχι γενικώς ελληνικά, όχι σε αντιδιαστολή με τα αρχαία ελληνικά ή άλλα, μεσαιωνικά φερειπείν, αλλά επειδή είναι ακριβώς νεοελληνικά....

Ιούνιος 1974, διερευνητικό ταξίδι στο Παρίσι, όπου στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο και την περίφημη Εκόλ Πρατίκ μπορεί κανείς να γραφτεί χωρίς απολυτήριο λυκείου –η περίπτωσή μου.

Σήμερα, 2 Οκτωβρίου, κλείνει ακριβώς ένας μήνας από τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, ένας μήνας σαν μια μέρα, μια στιγμή, όπως μια στιγμή πάντα, ένα τίποτα, θα μοιάζει να μας χωρίζει από τον βιολογικό θάνατο...