Ο Πατρίκ Μπατιστόν είναι πλέον 67 χρόνων αλλά ο χρόνος στην περίπτωσή του δεν αποδείχθηκε πανδαμάτορας! Κοντά μισός αιώνας από το φονικό χτύπημα του Γερμανού τερματοφύλακα Χάραλντ Σουμάχερ στην έξοδό του, πριν ο Γάλλος επιχειρήσει να αξιοποιήσει την μπαλιά του Μισέλ Πλατινί. «Οι ενοχλήσεις παραμένουν. Οι πόνοι είναι επειδή σιγά-σιγά γερνάω» μας μήνυσε με αυτοσαρκαστική διάθεση!
Πέρασαν 42 χρόνια από τις 8 Ιουλίου του 1982. Τότε, στη Σεβίλη, το παιχνίδι Γαλλίας-Δυτικής Γερμανίας, ημιτελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στοιχειώθηκε από τη φάση που μας πάγωσε όλους. Ηταν όταν ο Γερμανός προσγειώθηκε στο σώμα του Μπατιστόν. Τρία σπασμένα δόντια, δυο σπασμένα πλευρά, κάκωση στη σπονδυλική στήλη, ευτυχώς όχι ολική που θα ισοδυναμούσε με αναπηρία.
Τι μας έπιασε και βαλθήκαμε να σας θυμίσουμε -όπως και στον ίδιο- στιγμή που μας είχε παγώσει το αίμα; Ιδού ο συλλογισμός του υπογράφοντα. Μόλις, την προηγούμενη Κυριακή, διαβάσαμε σε γαλλικά μέσα ενημέρωσης την ενόχληση στελεχών της ποδοσφαιρικής οικογένειας αλλά και καλλιτέχνη, όπως και πανεπιστημιακού καθηγητή(!): «Προκλητική είναι η στάση του να αποφεύγει την εθνική ομάδα», έτσι συνοψίζονται τα σχόλια για την «τακτική Εμπαμπέ».
Ο επιθετικός-σταρ, από το καλοκαίρι μεταγραφή της Ρεάλ Μαδρίτης από την Παρί Σεν Ζερμέν, ζήτησε «προστασία λόγω ενοχλήσεων στον δικέφαλο του αριστερού ποδιού» από τον ομοσπονδιακό προπονητή Ντιντιέ Ντεσάν. Ο άλλοτε διεθνής αμυντικός μέσος και σημερινός προπονητής των «τρικολόρ» τον πίστεψε, αποφάσισε να τον αφήσει εκτός από τα επόμενα παιχνίδια της Εθνικής για το Ναtions League. Πως τον... ευχαρίστησε ο «τραυματίας» -σύμφωνα με τη δική του εκτίμηση- Εμπαπέ; Επαιξε στα δυο αμέσως επόμενα παιχνίδια της Ρεάλ, στο ένα από αυτά μάλιστα ως βασικός!
«Τα δίνεις όλα!»
«Τι να σκέφτηκε λοιπόν ο Μπατιστόν, άλλοτε ετοιμοθάνατος με τη φανέλα της Εθνικής, παίκτης που συνέχισε να παίζει με το εθνόσημο, παρά τους πόνους στο σώμα του και μετά το χτύπημα Σουμάχερ;» σκεφθήκαμε. Δειλιάσαμε να αναζητήσουμε αρχικά τον ίδιο... Επικοινωνήσαμε με άλλον διεθνή αμυντικό της ίδιας ομάδας, τον επιβλητικό Μαξίμ Μποσίς: «Αν είναι τραυματίας ή όχι, ο ίδιος ο Εμπαπέ και οι γιατροί το ξέρουν. Είναι εύκολο να αποδειχθεί. Για την εθνική ομάδα της χώρας σου τα δίνεις όλα, είναι στάση ζωής» αρκέστηκε να μας πει ο Μποσίς, μέσω του Γάλλου, πολύπειρου πολιτικού συντάκτη και προσωπικού φίλου του, Μαριόν Κρασκί.
Μηνύσαμε την ιδέα μας πως ο «κατάλληλος να σχολιάσει είναι και ο ήρωας Μπατιστόν, αυτός που αψηφούσε πόνους που του θύμιζαν πως λίγο έλειψε να φύγει από τη ζωή για να συνεχίζει να παίζει στην εθνική ομάδα!»... Αρεσε και στους δυο! Σε δυο ώρες λάβαμε γραπτή τη δήλωση του ίδιου του Μπατιστόν: «Δεν έχω σχόλιο για την περίπτωση Εμπαπέ επειδή δεν έχω ιατρική γνώση. Ξέρω μόνο πως η συμμετοχή στην εθνική ομάδα της χώρας σου είναι πράξη καρδιάς!»
Η διάθεσή μας να μην αντικρίσουμε μονόπλευρα το ίδιο θέμα γέννησε τη σκέψη (αποτέλεσμα και της γνώσης του ρεπορτάζ για την τωρινή εποχή του επαγγελματισμού στο ποδόσφαιρο) πως παίκτες-φορείς κερδών στη στυγνή εποχή μας, ανεξάρτητα από τις δικές τους προθέσεις, πιέζονται, συχνά αφόρητα, για να υπερβάλουν εαυτούς και να μπαίνουν στο γήπεδο. Σε κάθε, ακόμη και δυσμενή για την υγεία τους, συγκυρία...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας