Η λέξη κλειδί είναι η διαχείριση...

Στο φετινό πρωτάθλημα της Super League 1 έχουν διεξαχθεί ήδη οι επτά πρώτες αγωνιστικές (με την εκκρεμότητα κάποιων λίγων αγώνων που θα γίνουν στο προσεχές χρονικό διάστημα). Δεν μπορούμε πλέον να ισχυριζόμαστε πως βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή, γιατί ειδικά για τις ομάδες που είχαν και έχουν ακόμα (και) ευρωπαϊκές υποχρεώσεις το δείγμα είναι αρκετό.

«Αρκετό ως προς τι;», θα αναρωτηθεί κάποιος εύλογα. Φυσικά όχι ως προς την κατάληξη που θα έχει η κάθε ομάδα στο τέλος της σεζόν, αλλά στον εντοπισμό των προτερημάτων και των μειονεκτημάτων τους, στην προσέγγιση του γενικού βεληνεκούς, αλλά και στην αποσαφήνιση του είδους του ποδοσφαίρου που επιλέγουν οι προπονητές τους να εφαρμόσουν πάνω στα γρασίδια (ανάλογα και με τη συγκυρία). Οι ομάδες συστήνονται και αυτογνωρίζονται συνάμα...

Όλοι όσοι ασχολούνται με το ελληνικό επαγγελματικό πρωτάθλημα έχουν καταλάβει πως το ευδιάκριτο (και ευχάριστο...) ανέβασμα του επιπέδου που έχει καταγραφεί φέτος στην Ευρώπη έχει επιδράσεις στην απόδοση στις εγχώριες υποχρεώσεις. Και όχι πάντα θετικές. Η λέξη κλειδί είναι η διαχείριση. Εδώ (θα) αποκτούν προβάδισμα αυτοί που και δουλεύουν σωστά, αλλά και διαθέτουν το απαραίτητο βάθος για να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις συνεχείς και απαιτητικές δοκιμασίες μηνών...

Στο διεθνές ποδόσφαιρο αυτά είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες, η Lady Hope βλέπει πως τα θυμόμαστε και εδώ στην Ελλάδα ξανά γιατί (αν εξαιρέσεις κάπως τους φίλους του Ολυμπιακού κατά βάση) κοντεύαμε να τα ξεχάσουμε εντελώς. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο σε υποχρεώνει για να μπορέσεις να σταθείς με αξιοπρέπεια να κινείσαι σε καλά στάνταρντς σε εύρος δραστηριοτήτων...

Αρχές Οκτώβρη λοιπόν, και ένα πρώτο report αναδεικνύει κάποια βασικά πράγματα με τα οποία συμφωνούν οι περισσότεροι ποδοσφαιρόφιλοι στην Ελλάδα. Ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός φτιάχνει ομάδα (σύμφωνα με τις προσταγές του νέου του προπονητή), αλλά «στην πορεία προς τα εκεί» εκμεταλλεύεται το ευνοϊκό πρόγραμμα, παίρνει χρήσιμες νίκες, αναδεικνύει μονάδες, και αφήνει συχνά καλές εντυπώσεις. Όταν χτίζεσαι χωρίς μουρμούρα, ολοκληρώνεις πιο γρήγορα το έργο σου... Βέβαια, η ομάδα δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα σε πολλά δύσκολα, και έτσι κανένας δεν μπορεί να ξέρει στο τώρα π.χ. τις ακριβείς επιπτώσεις της ευρωπαϊκής καταπόνησης. Αλλά, ο Ολυμπιακός φαίνεται πως φέτος έχει περισσότερες προοπτικές από την περσινή του version. Γιατί πέρυσι μάλλον ποτέ δεν δούλεψε σε βάθος, στηριζόταν στις ατομικές εξάρσεις χωρίς να διαθέτει βάσεις. Πόνταρε άτσαλα και στην ποσότητα και στην ποιότητα, αλλά δεν τις συνδύασε ποτέ...

Η πρωταθλήτρια και Κυπελλούχος Ελλάδας ΑΕΚ ξεκίνησε από την καλύτερη δυνατή αφετηρία, έχει παίξει ήδη σημαντικούς και σκληρούς αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Κεντρικό νόημα; Η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα ψάχνει να βρει διάρκεια, που θα είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ταβάνι που έχει ως υλικό και συνολική μενταλιτέ. Γιατί ενισχύθηκε μεταγραφικά, ο προπονητής δουλεύει συνεχώς, οι παίκτες ανταποκρίνονται με ζέση και όρεξη, το κλίμα είναι καλό, η αύρα του νέου γηπέδου παραμένει σε υψηλά επίπεδα (παρά το μαγάρισμα από την αναίσχυντη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή...), το περσινό νταμπλ έχει εξαφανίσει την πείνα και την αρρωστημένη γκρίνια χρόνων, η ομάδα έχει (απο)δείξει σε κάποιους αγώνες πως έχει τις περισσότερες δυνατότητες από κάθε εγχώριο αντίπαλό της. Βέβαια, η θορυβώδης δευτεριάτικη ήττα από τον ΟΦΗ στην Κρήτη καθυστερεί πολύ την προσπάθεια για σταθεροποίηση, προκαλεί ανάγκη για άμεση «κατάπνιξη» των αιτιών και βαθμολογική υστέρηση μη αμελητέα.

Ο Παναθηναϊκός δικαιώνει όσους πίστευαν πως το περσινό 12 στα 13 στον πρώτο γύρο πολύ δύσκολα θα επαναλαμβανόταν. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως το περσινό επίτευγμα θα πρέπει να ξεχαστεί, αλλά θα ήταν απίθανο να λάβει χώρα ξανά... Το συγκρότημα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς φέτος παίζει πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο, έχει ήδη σημειώσει ιστορικές ευρωπαϊκές νίκες και προκρίσεις, έχει δηλαδή βιώσει σπουδαίες βραδιές βγαλμένες από το ένδοξο παρελθόν του συλλόγου, αλλά δείχνει μέχρι στιγμής μία αδυναμία να νικήσει στα πρώτα ντέρμπι με τους άμεσους ανταγωνιστές του. Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει, ακόμα και με σύμμαχο την τύχη ή κάποια πρόσκαιρη δυσπραγία κάποιου τέτοιου αντιπάλου. Εξάλλου, αν ο Παναθηναϊκός νικάει στους άλλους αγώνες, μάλλον θα έχει το χρόνο να παλέψει να το αλλάξει αυτό κάποια στιγμή... Κατά γενική ομολογία, οι «πράσινοι» έχουν περισσότερη ποιότητα και μεγαλύτερο βάθος από πέρυσι, αλλά ταυτόχρονα και περισσότερες υποχρεώσεις και πίεση.

Από την πλευρά του ο ΠΑΟΚ χάρη στον προπονητή του μπορεί και σμιλεύει σύνολο, αποκτά νοοτροπία ανίκητου, και πάνω από όλα παίρνει από τον καθένα όσα περισσότερα γίνεται στην εκάστοτε εποχιακή συγκυρία. Ο φιναλίστ (και) του περσινού Κυπέλλου Ελλάδας συγκεντρώθηκε και δούλεψε για να περάσει στους ομίλους του UEFA Conference League. Και το πέτυχε ενώ είχε πολύ δύσκολο έργο μπροστά του. Από τον Αύγουστο κιόλας είχε πετύχει κάτι αξιόλογο που τόνωσε το ηθικό και έφερε ξανά τον κόσμο κοντά. Δείχνει ομάδα που στην καλή της ημέρα είναι πολύ δυνατή και ακατάβλητη. Όμως, μπορεί να συνδυάσει Ελλάδα και Ευρώπη για μήνες συνεχόμενους; Πολλοί πιστεύουν πως είναι ο πιο ευάλωτος και οι μέχρι στιγμής απώλειες βαθμών που έχει στο πρωτάθλημα ενισχύουν μία τέτοια εκτίμηση.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο πρέπει να είναι ανταγωνιστικό. Όχι για να αποπροσανατολίζει ή να ωθεί στα άκρα, αλλά για να ψυχαγωγεί, να δίνει ενδιαφέρον, να οξύνει τη σκέψη, να αποσπάει τους ανθρώπους από τα πολλά άσχημα της καθημερινότητας, να κοινωνικοποιεί σωστά. Χωρίς δυστυχώς να λείπουν τα παρατράγουδα, από το περσινό πρωτάθλημα κι ύστερα μάλλον μπορούμε να πούμε πως κάτι καλό γίνεται πάνω στα γρασίδια... Εντάξει, δεν πρόκειται κάποιος φανατικός ποδοσφαιρόφιλος να παρατήσει για τα μάτια της ελληνικής Super League 1 κάποιο προηγμένο πρωτάθλημα που προτιμάει, αλλά ενδεχομένως όσοι και φέτος ασχολούνται με αυτήν χαμένοι δεν θα βγουν. Αρκεί να μπορούν να αφήνουν στην άκρη κακές εκδοχές του νεοελληνικού κρετινισμού που μας διακατέχει τους περισσότερους (άλλους λιγότερο, άλλους περισσότερο...).