Ελλειψη σεβασμού

Περισσότερο απ’ όλα τα παραλειπόμενα του μεγάλου τελικού, αυτό που σχολιάστηκε ήταν η περιβολή του Λιονέλ Μέσι που δέχτηκε αδιαμαρτύρητα να φορέσει αυτή τη ρόμπα που οι Αραβες θεωρούν τιμητική. Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του και ο ίδιος ο Μέσι θα μπει στο πάνθεον της ιστορίας, να σηκώνει την κούπα ως μαυροφορεμένος αρχηγός.

Ομως πιο σημαντικό θέμα είναι άλλο: αρκετά Μέσα, κυρίως ευρωπαϊκά, στηλιτεύουν τη συμπεριφορά των διεθνών της Αργεντινής κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών τους. Η αρχή είχε γίνει από τον προημιτελικό με την Ολλανδία, όταν το ματς έληξε και αρκετοί παίκτες όπως ο Οταμέντι αντί να πανηγυρίσουν, την «είπαν» στους αντιπάλους. Συν τους τσακωμούς του Μέσι με τον Λουίς Φαν Χάαλ και τον διαιτητή Λαόθ.

Χθες, υπήρξαν ανάλογα σκηνικά, στα οποία όμως δεν είχε καμία εμπλοκή ο μεγάλος πρωταγωνιστής των τελευταίων ημερών. Αυτός που συγκέντρωσε τα φώτα της αμφιλεγόμενης δημοσιότητας ήταν ο τερματοφύλακας Εμιλιάνο Μαρτίνες, ίσως ο πιο σημαντικός παίκτης της «Αλμπισελέστε» στην πορεία προς την κατάκτηση του τροπαίου.

Οταν ο 30χρονος ανέβηκε στο πόντιουμ για να παραλάβει το βραβείο των «χρυσών γαντιών» του τουρνουά, άρχισε να… παίζει. Πρώτα έβαλε το ένα δάχτυλο (του βραβείου) στο στόμα σαν μωρό και στη συνέχεια το χρησιμοποίησε ως προέκταση του μορίου του! Από τη μία είχε πλάκα, αυτό να συμβαίνει σε μια συντηρητική χώρα όπως το Κατάρ, από την άλλη έβλεπε και όλος ο πλανήτης. Μικροί και μεγάλοι. Ο ίδιος «δικαιολογήθηκε» λέγοντας: «Ηταν η απάντηση προς τους Γάλλους οπαδούς που με αποδοκίμαζαν»…

Στη συνέχεια, ήταν αυτός που είχε το γενικό πρόσταγμα και στα αποδυτήρια. Προέτρεψε τους συμπαίκτες του να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή για τον Κιλιάν Μπαπέ, αν και λίγο νωρίτερα αυτός ήταν που τον παρηγορούσε παρέα με τον Εμανουέλ Μακρόν στο χορτάρι του Λουσάιλ Στέντιουμ: Επίσης, από κάποια ερασιτεχνικά βίντεο είδαμε και άλλους ποδοσφαιριστές σαν τον Ντε Πολ, να φωνάζουν διάφορα ακατάλληλα συνθήματα. Εχοντας αντιπάλους παίκτες στο επίκεντρο. Οπως, για παράδειγμα, «Τάδε τον… παίρνεις» ή ακόμα και «Γαμ…»…

Κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδρούσαμε όλοι εμείς αν συμμετείχαμε στην κατάκτηση ενός Μουντιάλ, αλλά μάλλον δεν θα ήταν σκοπός να μειώσουμε τον αντίπαλο. Αλλωστε, η αξία του ηττημένου είναι αυτή που δίνει δόξα στον νικητή. Και αυτό στην Αργεντινή δεν φαίνεται να το γνωρίζουν. Προφανώς είχαν στο μυαλό τους πώς θα κατακτήσει ο Μέσι το τρόπαιο. Και ήταν αποφασισμένοι να το πετύχουν με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος.