Το γελαστό παιδί

Είναι το χαμογελαστό παιδί του Μαρόκου. Μάλιστα, όσοι τον γνωρίζουν, λένε πως, «αν δεν χαμογελάει, πάει να πει πως κάτι συμβαίνει»... Και στο φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο έχει ένα σωρό λόγους για να χαίρεται ο Γιασίν Μπουνού, κατά κόσμον Μπόνο.

Σε 5 αγώνες στο Μουντιάλ, η εστία του 31χρονου τερματοφύλακα παραβιάστηκε μόλις μία φορά, με αυτογκόλ του Αγκέρντ στο ματς με τον Καναδά. Ηταν η μόνη μπάλα προς την εστία που τον αιφνιδίασε... Ο ΜVP των αναμετρήσεων του Μαρόκου με την Ισπανία και την Πορτογαλία βρίσκει πλέον μπροστά του τη Γαλλία: την παρουσία του Ολιβιέ Ζιρού μέσα στην περιοχή του και τις επελάσεις του Κιλιάν Μπαπέ...

Ο Μπόνο, όμως, έχει μάθει στα δύσκολα. Γεννήθηκε το 1991 στον Καναδά, όπου είχαν μετακομίσει οι γονείς του, ο Μεχμέντ (καθηγητής Φυσικής) και η Μαλίκα (κομμώτρια), σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Ομως, η μητέρα του δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στο Μόντρεαλ και η οικογένεια επέστρεψε στην Καζαμπλάνκα, όταν ο μικρός Γιασίν ήταν 3 ετών -γι’ αυτό και δεν θυμάται τίποτε από τον Καναδά.

Ο πιτσιρικάς, όπως τα περισσότερα παιδιά ταπεινών οικογενειών, ήρθε σε επαφή με το ποδόσφαιρο στους δρόμους της γειτονιάς του. Ηταν το καταφύγιό του. Οπως είχε δηλώσει παλαιότερα, «έμαθα ποδόσφαιρο σε ένα πάρκινγκ, όπου ζωγραφίζαμε το τέρμα σε έναν τοίχο και βάζαμε σκουπιδοτενεκέδες για δοκάρια». Οι γονείς του αμφέβαλλαν για το αν έπρεπε να ξοδεύει τόσες ώρες με την μπάλα. Ο πατέρας του τον έστειλε στην Ισπανία, για να βρει δουλειά. Ο Μπόνο εργάστηκε στο πλευρό του θείου του, στη λαϊκή αγορά της Σαραγόσα, δίπλα στο γήπεδο της «Ρομαρέδα».

Αρχικά, αγωνίστηκε ως επιθετικός. Οταν όμως πήρε πολύ μπόι, ένας προπονητής πρόσεξε τη σωματοδομή του και του πρότεινε να βάλει τα γάντια του τερματοφύλακα. Αρχισε να αγωνίζεται στην Ουιντάντ της Καζαμπλάνκα ως γκολκίπερ και γρήγορα ξεχώρισε. Η μεταγραφή του στη Νις απέτυχε, λόγω γραφειοκρατίας, αλλά το 2012, σε ηλικία 21 ετών, μετακόμισε στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Εκεί δούλεψε πολύ μεν, αλλά δεν βρήκε θέση βασικού: αρχικά ο Τιμπό Κουρτουά και κατόπιν ο Γιαν Ομπλακ τού έφραξαν τον δρόμο.

Η Σεβίλη εμφανίστηκε στον ορίζοντα το 2019. Πάλι ήταν δεύτερος τερματοφύλακας, όμως αυτός αγωνίστηκε στα ματς του Γιουρόπα Λιγκ και έφθασε να πανηγυρίσει την κατάκτηση του τροπαίου. Ο τραυματισμός του Τομάς Βατσλίκ τού επέτρεψε να αγωνιστεί βασικός και, όταν έφυγε ο Τσέχος για τον Ολυμπιακό, η Σεβίλη είχε έτοιμη τη διάδοχη κατάσταση.

Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, στο Κατάρ, ο Μπόνο έχει καταξιωθεί, χάρη στις ικανότητές του: καλός στα τετ-α-τετ, γρήγορος στα πλονζόν, εξαιρετικός με την μπάλα στα πόδια αλλά και στον αέρα. Επιπλέον, είναι ιδιαίτερα ψύχραιμος -και δεν χάνει το χαμόγελό του. Γιατί όλα πηγαίνουν τέλεια για τον ίδιο και το Μαρόκο...