Χίλιες πάσες, αλλά... οριζόντιες

Οποιος άκουσε τις δηλώσεις των Ισπανών διεθνών μετά τον αποκλεισμό τους από το Μαρόκο στη φάση των «16» του Παγκόσμιου Κυπέλλου, θα νόμιζε ότι οι «φούριας ρόχας» πάτησαν τους αντιπάλους τους, αλλά δεν τους ήθελε για άλλη μια φορά η τύχη. Το οποίο δεν συνέβη. Απλά, η Ισπανία ήταν λίγη.

Ο Φεράν Τόρες, από τους χειρότερους παίκτες στο γήπεδο την Τρίτη, δήλωσε για παράδειγμα: «Το ποδόσφαιρο ήταν άδικο μαζί μας για άλλη μια φορά. Ημασταν ανώτεροι». Ο Ρόδρι τα ’βαλε με τους αντιπάλους: «Περιμέναμε 11 τύπους οχυρωμένους στην άμυνα. Ετσι μας παίζουν πάντα». Οσο για τον Μάρκος Γιορέντε, αυτός το... τερμάτισε: «Τόσο στο Euro 2020 όσο και στο Παγκόσμιο Κύπελλο, δεν κατάφεραν να μας αποκλείσουν στα 120 λεπτά. Οπότε κάτι κάνουμε σωστά»...

Για την ισπανική ομοσπονδία, η οποία από προχθές ψάχνεται για να ξεκινήσει τον σχεδιασμό της επόμενης ημέρας, τα παραπάνω σχόλια είναι ανησυχητικά. Αποδεικνύουν ότι οι διεθνείς είτε δεν γνωρίζουν τη λέξη «αυτοκριτική» είτε τη φοβούνται.

Ο Λουίς Ενρίκε αυτοαποκλήθηκε ο «ηγέτης» της ομάδας. Αυτός είναι ο προπονητής, ο ανανεωτής, ο ψυχολόγος, ο streamer και ο άνθρωπος που τα βάζει με τους «κακούς δημοσιογράφους που κριτικάρουν την εθνική ομάδα». Παραμένει θιασώτης ενός συγκεκριμένου στιλ παιχνιδιού, το οποίο δεν προσαρμόζει στις ανάγκες των αγώνων, αλλά περιμένει να τον υπηρετήσει αυτό. Στα χέρια του, το «τίκι-τάκα» που οδήγησε το ισπανικό ποδόσφαιρο σε ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους θριάμβους στο παρελθόν έγινε -τουλάχιστον στο συγκεκριμένο Παγκόσμιο Κύπελλο- το παιχνίδι με τις χίλιες πάσες, πάντα αργές, στην πλειονότητά τους οριζόντιες, μεταξύ Ρόδρι, Μπουσκέτς, Λαπόρτ και τανάπαλιν, λίγες κάθετες, με ελάχιστα σουτ στην εστία.

Σε αντίθεση με τις ομάδες που τον νίκησαν (Ιαπωνία, Μαρόκο), δεν υπήρχε ελευθερία κινήσεων για τους επιθετικούς με τον τακτικό ζουρλομανδύα που τους είχε φορέσει ο Λουίς Ενρίκε. Επιπλέον δεν υπήρχε ένας ηγέτης στον αγωνιστικό χώρο - ας όψεται η εμμονή του να μην καλέσει τον Σέρχιο Ράμος, τη στιγμή που οι μετριότατοι φέτος Ερικ Γαρθία και Πάου Τόρες κλήθηκαν αλλά δεν έπαιξαν. Η φυσική κατάσταση των παικτών ήταν ανησυχητικά μέτρια, σε μια περίοδο που τα υπόλοιπα εθνικά συγκροτήματα έχουν φρέσκα πόδια, ενώ έκανε εντύπωση η εμμονή του Λουίς Ενρίκε να μην κάνουν εξάσκηση οι παίκτες του μετά τις προπονήσεις στα πέναλτι. «Δεν χάνω χρόνο με τα πέναλτι», είχε πει σε ανύποπτο χρόνο. «Οι παίκτες είναι επαγγελματίες και περιμένω να έχει χτυπήσει ο καθένας από 1.000 πέναλτι πριν έρθει στην αποστολή της Εθνικής». Αποτέλεσμα; Τόσες χιλιάδες χτυπήματα, ούτε ένα στα δίχτυα του Μπόνο...

Η επόμενη ημέρα είναι δύσκολη για την Εθνική Ισπανίας. Ο Λουίς Ενρίκε δεν θέλησε να μιλήσει για το μέλλον του και παρέπεμψε στην ερχόμενη εβδομάδα για τυχόν εξελίξεις: «Θέλω πρώτα να πάω στο σπίτι μου και στους σκύλους μου», είπε. Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Λουίς Ρουμπιάλες, δεν είναι διόλου ευχαριστημένος. Βάσει αριθμών, η Ισπανία αποκλείστηκε πάλι στους «16» του Μουντιάλ, πάλι στα πέναλτι. Τουλάχιστον όμως το 2018 υπήρχε το ελαφρυντικό ότι είχε εγκαταλείψει το πόστο ο Ζουλέν Λοπετέγι και ο Φερνάντο Ιέρο είχε αναλάβει άρον άρον για να «βγει» η διοργάνωση...