Ευρώπη... δύο ταχυτήτων!

Πριν από την έναρξη του Παγκόσμιου Κυπέλλου, η έκφραση «τηλεοπτικό μποϊκοτάζ» ακούστηκε πολύ συχνά στην Ευρώπη. Ο λόγος ήταν ασφαλώς η διοργάνωση του τουρνουά από το Κατάρ των πολύ κακών επιδόσεων σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και η άκρατη εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου. Τι συνέβη όμως στην πράξη;

Με την πρώτη αγωνιστική των ομίλων να ολοκληρώνεται χθες, υπάρχει πλέον ένα ξεκάθαρο μοτίβο. Οι κεντροευρωπαϊκές χώρες πράγματι εμφανίζουν πεσμένες τηλεθεάσεις, ακόμα και στους αγώνες των δικών τους εθνικών ομάδων. Αντίθετα, το κοινό σε χώρες τριών πολύ μεγάλων φαβορί, όπως της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας (που το απέδειξαν και στην πράξη με τις πολύ ευρείες πρώτες νίκες τους), παραμένει «κολλημένο» στην τηλεοπτική του οθόνη ανεξάρτητα από το τι ώρα παίζει η ομάδα τους.

Στη Γερμανία σημειώθηκε μεγάλη πτώση στις τηλεθεάσεις, μεγαλύτερη του 50%. Το μεσημέρι της Τετάρτης, λιγότεροι από 10 εκατ. τηλεθεατές παρακολούθησαν τον αγώνα της Νατσιονάλμανσαφτ, ποσοστό 59,7% επί των ανοικτών δεκτών. Η έντονη διαφορά φαίνεται σε αντιπαραβολή με τον αντίστοιχο πρώτο αγώνα των Γερμανών εναντίον του Μεξικού στο πρώτο μουντιαλικό τους ματς στη Ρωσία.

Ενα ματς που είχε συγκεντρώσει 26 εκατ. άτομα μπροστά στις τηλεοράσεις τους, ήτοι περισσότερους από 4 στους 5 Γερμανούς (81,65%). Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η υποσημείωση ότι οι χαμηλές προχθεσινές τηλεθεάσεις δεν ήταν απόρροια της ήττας της ομάδας. Δεν εμφανίστηκαν στο β’ μέρος του αγώνα της με την Ιαπωνία όπου έγινε η ανατροπή των Ασιατών, αλλά από το ξεκίνημα της αναμέτρησης, όταν οι παίκτες του Φλικ κυριαρχούσαν.

Στη γειτονική Ολλανδία, η επιστροφή των «οράνιε» στην παγκόσμια σκηνή ύστερα από οκτώ χρόνια μπορεί να συνοδεύτηκε από νίκη επί της Σενεγάλης, όχι όμως και από καλή τηλεθέαση. Καταγράφηκε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά για αγώνα της εθνικής ομάδας σε Μουντιάλ ή Euro, με 4,3 εκατομμύρια τηλεθεατές. Το 2014, ο πρώτος αγώνας της Ολλανδίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο είχε κρατήσει 5,4 εκατ. Ολλανδών μπροστά στις τηλεοράσεις τους.

Πτώση παρατηρήθηκε και στο Βέλγιο, με 1,066 εκατ. άτομα να παρακολουθούν τη δύσκολη νίκη επί του Καναδά. Στο Μουντιάλ της Ρωσίας ήταν 1,5 εκατ. οι Βέλγοι τηλεθεατές του 3-0 επί του Παναμά στον τότε πρώτο αγώνα των «κόκκινων διαβόλων».

Ομως υπάρχουν και οι χώρες -με ομάδες υποψήφιες για το τρόπαιο- που δεν θέλουν να χάσουν ούτε λεπτό από τις προσπάθειες των διεθνών τους.

Η Αγγλία αποτελεί πάντα το κλασικότερο παράδειγμα. Μολονότι ο αγώνας με το Ιράν ξεκινούσε στη 1 το μεσημέρι (αγγλική ώρα), σημείωσε ποσοστό 70% και κράτησε 8,1 εκατ. θεατές μπροστά στους δέκτες τους. Προσθέστε και άλλα 8 εκατ. «χτυπήματα» live streaming στο BBC iPlayer και το BBC Sport online.

Σε ρυθμούς-ρεκόρ και η Γαλλία. Το 4-1 επί της Αυστραλίας συγκέντρωσε 12,5 εκατ. τηλεθεατές στη χώρα. To 48,1% ήταν η καλύτερη φετινή επίδοση στη γαλλική τηλεόραση για φέτος. Και η δεύτερη καλύτερη της τελευταίας διετίας μετά τον προημιτελικό Γαλλία-Ελβετία του Euro 2020.

Στην Ισπανία, η μετάδοση του 7-0 επί της Κόστα Ρίκα συγκέντρωσε το 47,9%, δηλαδή γύρω στους 5,8 εκατ. τηλεθεατές. Είναι μία από τις καλύτερες τηλεθεάσεις της χρονιάς, όμως -λόγω χαμηλής δυναμικότητας του αντιπάλου- δεν μπόρεσε να φτάσει το ποσοστό-μαμούθ του Ισπανία-Πορτογαλία, πρώτο ματς των δύο χωρών στο Μουντιάλ του 2018. Το ιβηρικό ντέρμπι τότε είχε καθηλώσει 10,4 εκατ. Ισπανούς τηλεθεατές και 68%...