Ο Αραούχο τελικά (της) έλειπε πολύ

Στο τέλος του χθεσινού ντέρμπι στο Φάληρο, αυτό που έμεινε ήταν πως σαν από συνήθεια ο Ολυμπιακός κέρδισε και η ΑΕΚ έχασε.

Τηρουμένων των αναλογιών, με την ψυχολογία που είχε και παίζοντας για 80 λεπτά με τους δέκα από τους έντεκα, που επίσης για περίπου 80 λεπτά είχαν παίξει όλοι με τον ΠΑΟΚ την περασμένη Τετάρτη, η ΑΕΚ κατάφερε να φανεί καλύτερη, πιο επικίνδυνη ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά σίγουρα κάτι έλειπε. Και καταλήγει κανείς πως στα μέτρα που έφερε το ματς η ομάδα του Αργύρη Γιαννίκη, αυτό που τελικά της έλειπε χθες βράδυ ήταν ο Αραούχο.

Με τη μορφή που πήρε το ντέρμπι ειδικά στο τελευταίο μισάωρο και τους Αμραμπατ (εκπληκτικός, τέτοια εμφάνιση σε ελληνικό ντέρμπι είχαμε χρόνια να δούμε), Τσούμπερ, Γκαρσία να ανοίγουν συνεχώς την άμυνα του Ολυμπιακού, ο Καρίμ Ανσαριφάρντ ήταν ένα «κλικ» κάτω από αυτό που χρειαζόταν ως συμπλήρωμα.

Ο πολύ φορμαρισμένος Αραούχο αντίθετα δεν υπήρχε περίπτωση, με τους τρεις μεσο-επιθετικούς να έχουν βρει ρυθμό, να μην ήταν εκείνος που θα αποτελούσε το τελευταίο κρίσιμο κομμάτι... του παζλ για να μπορέσει η ΑΕΚ να πάρει τη νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό.

Κρίσιμο μέγεθος για την ΑΕΚ και η αδυναμία της να πάρει κάτι από τα επιθετικά στημένα. Σε δέκα κόρνερ δικά της, έναντι έξι του Ολυμπιακού, δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ούτε μία φάση για γκολ. Βασικά ούτε μια επικίνδυνη κατάσταση που να... μύριζε ευκαιρία. Κατάφερε όμως σε διωξίματα όχι σωστά της άμυνας των γηπεδούχων να βρει δύο σουτ με εξαιρετικές προϋποθέσεις από Ανσαριφάρντ (ειδικά αυτό) και Σιμόες που πήγαν πάνω στον Βατσλίκ. Ωστόσο το πρόβλημά της ήταν πως στις πολλές περιπτώσεις που άνοιξε την άμυνα της ομάδας του Μαρτίνς, έλειπε η κίνηση μέσα στην περιοχή, που θα έδινε την ευκαιρία στο μέσο-επιθετικό της «τρίγωνο» να φτιάξει κάτι ακόμη πιο ουσιαστικό.

Ο Γιαννίκης πήγε στο Φάληρο μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Και στα δύο ματς, με τον ΠΑΟΚ και σε αυτό, έδειξε πως είναι σε θέση και να σχεδιάσει σωστά σημαντικά ματς με τους πιο δύσκολους αντιπάλους και να επιτρέψει στην ομάδα του να πάρει ακόμη και το πάνω χέρι. Ο ομογενής τεχνικός δεν έχει όμως τύχη με τις αλλαγές που κάνει.

Χθες βράδυ δεν είχε προφανή λόγο να βγάλει τον Ανσαριφάρντ και να πάρει τον Αμραμπατ από τον άξονα για να τον βάλει στην κορυφή της επίθεσης. Και στα δυο ματς καταλάβαμε πως -όχι άδικα ίσως- δεν είχε εμπιστοσύνη στις επιλογές στο πάγκο. Παρ’ όλα αυτά και με τον ΠΑΟΚ (Μισελέν αντί Ρότα μπαίνοντας στις καθυστερήσεις) και με τον Ολυμπιακό έκανε κάποιες κινήσεις στο τέλος που του στοίχισαν. Ωστόσο πρέπει να είσαι και λίγο άτυχος για να έχει άμεση επίδραση και να ακυρώνει όλη σου την προσπάθεια το παραμικρό λάθος.

Εδειξε να έχει επίγνωση του πόσο μετρούν τα άσχημα αποτελέσματα μετά το τέλος του ματς στις δηλώσεις του. Ομως το να διακοπεί η παρουσία του στην ΑΕΚ, για πολλούς λόγους δεν είναι η απάντηση στα ουσιαστικά προβλήματα της ομάδας.