Στην κόψη του ξυραφιού

Βάσει της εικόνας των δύο αντιπάλων στο τρέχον EURO, η Ιταλία είναι φαβορί απέναντι στην Ισπανία. Ομως σε έναν ημιτελικό μεγάλης διοργάνωσης πολλές φορές τα προγνωστικά πάνε περίπατο. Η «Σκουάντρα Ατζούρα» μπορεί να έχει εντυπωσιάσει μέχρι στιγμής, όμως η Ισπανία -ακόμη και δίχως μεγάλες προσωπικότητες ή αστέρια στο ρόστερ- αφενός έχει σημαντική ιστορία, αφετέρου έφτασε με κάποιον τρόπο στους 4, οπότε έχει κι αυτή τις πιθανότητές της για να πάρει το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό της Κυριακής.

Το Γουέμπλεϊ φιλοξενεί από σήμερα την τελική φάση του EURO με απαγορεύσεις σε ξένους φιλάθλους, με λίγο κόσμο στις εξέδρες (θεωρείται απίθανο να εξαντληθούν τα 60.000 εισιτήρια) και με δύο ιστορικές ομάδες στο χορτάρι.

Στη θεωρία οι σημερινοί αντίπαλοι έχουν αρκετά κοινά. Πολλά σημεία που θα κονταροχτυπηθούν και από κει θα βγει πιθανώς ο νικητής. Καταρχάς παίζουν με ίδιο σύστημα. Κόντρα στη μόδα των τριών κεντρικών αμυντικών, οι δύο Μεσόγειοι κατεβαίνουν με 4-3-3. Δεν έχει νόημα καν να αναφέρουμε πόσο σημαντική θα είναι η μεσαία γραμμή. Διότι και οι δύο ποντάρουν πολλά σε αυτή. Βασικό τους μέλημα είναι να έχουν την κατοχή της μπάλας. Οι Ιταλοί για να απλώσουν το παιχνίδι στο αντίπαλο μισό και να σφυροκοπήσουν τον αντίπαλο, οι Ισπανοί για να παίξουν αυτό το βαρετό «τίκι-τάκα», που είναι αρκετά προβλέψιμο πια, ειδικά σε ομάδες όπως η «Σκουάντρα Ατζούρα».

Η Εθνική Ισπανίας έχει κατοχή μπάλας 67,2% σε κάθε αγώνα της και είναι μακράν η πρώτη σε κατοχή στο τουρνουά. Η Ιταλία είναι τρίτη στη λίστα με 56%. Οι δύο ομάδες έχουν την πρωτιά και σε άλλες κατηγορίες. Οι «φούριας ρόχας» μετρούν 4.307 πάσες, οι Ιταλοί ακολουθούν με 3.028. Ολη αυτή η πρωτοβουλία μεταφράζεται και σε τελικές προσπάθειες. Η Ιταλία έχει 101 σε πέντε αγώνες, η Ισπανία 95! Μιλάμε για περίπου 20 ανά ματς. Σήμερα κάποιος θα κάνει… πίσω. Δεν γίνεται και οι δύο να έχουν μεγάλη κατοχή μπάλας. Γι’ αυτό τα βλέμματα πέφτουν στους τρεις του κέντρου: Ζορζίνιο, Μπαρέλα, Βεράτι από τη μία, Μπουσκέτς, Πέδρι, Κόκε από την άλλη. Αλλοι μπορεί να γίνουν ήρωες ή μοιραίοι, αυτοί πάντως θα είναι οι μετρονόμοι της βραδιάς.

Σε αυτό το Ευρωπαϊκό η Ιταλία φημίζεται για το πολύ επιθετικό πρέσινγκ της. Οι Ισπανοί, που αρέσκονται όσο κανείς άλλος, στο να κυκλοφορούν την μπάλα, για πρώτη φορά θα βιώσουν τέτοια πίεση. Αρα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσει τακτικά ο Λουίς Ενρίκε. Ο 50χρονος τεχνικός είναι από τους τύπους που καμώνονται ότι τα ξέρουν όλα. Ξεροκέφαλος, απόλυτος, έχει δεχτεί κριτική, αλλά έχει φέρει την Ισπανία στα ημιτελικά. Θα έχει κάποιο τρικ σήμερα ή θα συνεχίσει στη λογική των προηγούμενων αγώνων; Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι είναι από τους λίγους Ιταλούς προπονητές που έχουν επιθετική νοοτροπία, όπως και ο συνάδελφός του άλλωστε. Ο Μαντσίνι δεν είναι εγωκεντρικός, αλλά θεωρείται ο σταρ της Εθνικής Ιταλίας. Οχι μόνο γιατί ντύνεται στην τρίχα με πανάκριβα κοστούμια, αλλά κι επειδή έχει δημιουργήσει αυτή την ομάδα από το μηδέν.

Στη σημερινή μάχη η προϊστορία δεν μπορεί να μας βοηθήσει. Ο σημερινός είναι ο 34ος αγώνες ανάμεσα στις δύο ομάδες, ενώ ο 35ος έχει οριστεί για τον Οκτώβριο στα ημιτελικά του Nations League. Η Ισπανία μετρά 12 νίκες, η Ιταλία 9, ενώ άλλα δώδεκα ματς έληξαν ισόπαλα σε βάθος σχεδόν 100 χρόνων.

Το πιο ωραίο στατιστικό είναι ότι οι δυο τους συναντήθηκαν σε νοκ άουτ ματς και στα τρία τελευταία EURO! Το 2008 στα προημιτελικά, όπου μετά από ένα κάκιστο 0-0 πέρασε στα πέναλτι η Ισπανία. Το 2012 το συναπάντημα ήρθε στον τελικό του Κιέβου. Εκεί οι Ισπανοί όχι απλώς νίκησαν, αλλά θριάμβευσαν με 4-0 ολοκληρώνοντας μια κυριαρχική τετραετία με δύο EURO και ένα Μουντιάλ. Το 2016 στη Γαλλία είχαμε αλλαγή σκηνικού, αφού η Ιταλία ήταν αυτή που νίκησε με 2-0.

Στα χαρτιά οι δύο ομάδες μοιάζουν ισοδύναμες, αλλά δεν είναι. Μέχρι τώρα οι Ιταλοί έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις παίζοντας ωραίο και σοβαρό συνάμα ποδόσφαιρο. Η Ισπανία πέρασε την Ελβετία στο… όριο, λίγο έλειψε να αυτοκτονήσει με την Κροατία, όμως μετρά και δύο «πεντάρες». Το πρόβλημά της είναι στην άμυνα. Εχει δεχτεί ήδη πέντε γκολ και γενικά δέχεται πολλές φάσεις. Η Ιταλία καταφέρνει και εξουδετερώνει αποτελεσματικά τους κινδύνους και αυτό είναι το στοιχείο που ίσως κρίνει τελικά το παοχνίδι.