Ζητούνται λύσεις και ψυχραιμία

Ασφαλώς και το αποτέλεσμα με το Κόσοβο δεν ήταν το ενδεδειγμένο. Ενα εντός έδρας 0-0 απέναντι σε μια κατώτερη ποιοτικά ομάδα και με ελλείψεις, δεν είναι επιτυχία. Ούτε είναι επιτυχία η μετριότατη εμφάνιση απέναντι στη Μολδαβία. Ομως, δεν χάθηκε και ο κόσμος. Ούτε η πρώτη θέση στον όμιλο του Nations League. Δύο νίκες χρειάζονται τον Νοέμβριο, μέσα στη Μολδαβία και επί της Σλοβενίας στο ΟΑΚΑ και όλα θα είναι καλά. Βέβαια με τη συχνότητα που (δεν) σκοράρει η Εθνική, τίποτα δεν μοιάζει εύκολο.

Κι εκεί είναι που πρέπει να επικεντρώσει ο Τζόνι Φαν Σιπ το πλάνο του για το μέλλον. Στη δημιουργία και κυρίως στο τελείωμα των φάσεων. Παίκτες υπάρχουν αρκετοί, ιδίως στη μεσοεπιθετική γραμμή. Που μπορούν και να δημιουργήσουν και να σκοράρουν. Ομως, θα πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή και ποιοι είναι αυτοί οι τρεις (αφού παίζουμε με σύστημα 4-2-3-1) που κουμπώνουν καλύτερα μεταξύ τους.

Για τη θέση του σέντερ φορ, οι επιλογές δεν είναι άπειρες. Ο Παυλίδης είναι διστακτικός, ο Κουλούρης δεν τυγχάνει της εμπιστοσύνης του ολλανδικού προπονητικού τιμ και οι άλλες λύσεις είτε δεν είναι δοκιμασμένες, είτε δεν είναι καθαροί φορ περιοχής.

Οπως έχουμε ξανατονίσει, σε κάποιες θέσεις (όπως π.χ. του δεξιού μπακ) υπάρχει ένδεια. Εκτός του Μπακάκη, μόνο ο Ρότα έχει κληθεί και παίξει για λίγα λεπτά, ενώ θα δούμε στο μέλλον αν θα προκύψει θέμα Βασιλαντωνόπουλου, έχοντας πάντα κατά νου το ζήτημα ελληνοποίησης του Μπάλντοκ της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ. Αρα ο Φαν Σιπ αυτή τη στιγμή, δεν έχει μπροστά του αμέτρητες επιλογές και απλά εθελοτυφλεί.

Υπό αυτή την έννοια, χρειάζεται ψυχραιμία και κατανόηση. Οχι τόσο από τις διάφορες δημοσιογραφικές «κραυγές», που στο κάτω κάτω ίσως κρύβουν και άλλα συμφέροντα από πίσω. Για παράδειγμα, δεν ήταν καθόλου συνετοί οι αφορισμοί του Γιάννη Τοπαλίδη, που βγήκε χθες σεργιάνι σε όλα σχεδόν τα αθλητικά ραδιόφωνα της χώρας και είπε ότι «οι περισσότεροι διεθνείς του σήμερα δεν θα είχαν καμία στην Εθνική του 2004». Χαίρω πολύ, είναι η απάντηση. Αλλά τι να κάνουμε, που το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν διαθέτει έναν υπερηχητικό Γιούρκα Σεϊταρίδη, ηλικίας 23 ετών ή κάποια χαφ μεγάλης κλάσης όπως ο Ζαγοράκης, ο Μπασινάς και ο Κατσουράνης;

Αφού πρόκειται για μια εθνική ομάδα που δεν μπορεί να κάνει μεταγραφές, θα αρκεστούμε στην παλιά λαϊκή ρήση, «αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάζει». Σύμφωνοι, υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να συζητηθεί η επιστροφή κάποιων παικτών όπως του Μανωλά, όμως αυτή τη στιγμή η ανασταλτική λειτουργία είναι το μικρότερο πρόβλημα που έχει αυτή η Εθνική Ελλάδος.

Μέσα στην εσωστρέφεια και εν αναμονή των κλήσεων για τα ματς του Νοεμβρίου, η ομάδα έχει να αντιμετωπίσει άλλο ένα πρόβλημα. Μετά την ήττα στο φιλικό με την Αυστρία και τη χθεσινή ισοπαλία, κινδυνεύει να χάσει από τη Φινλανδία την 30ή θέση στην κατάταξη της FIFA. Και είναι σημαντικό αυτό, διότι μια πιθανή πτώση στην 31η θέση, θα μας ρίξει στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας ενόψει της κλήρωσης των προκριματικών του Μουντιάλ. Αρα, υπάρχει διπλός λόγος για να νικήσουμε στα ματς με Μολδαβία και Σλοβενία.