Η οριστική αποχώρηση του «Hall of Famer», Γκρεγκ Πόποβιτς, από τον πάγκο των Σπερς δεν σήμανε απλώς το «τέλος εποχής» για την ομάδα του Σαν Αντόνιο, αλλά και την αλλαγή σελίδας για όλο το ΝΒΑ το οποίο έχασε από τα παρκέ την τελευταία φιγούρα που συμβόλιζε τη μετάβαση από την εποχή του ρομαντισμού σε αυτή του βιομηχανοποιημένου μπάσκετ και μάρκετινγκ. Τα προβλήματα υγείας, με αποκορύφωμα το τελευταίο εγκεφαλικό, τον υποχρέωσαν να αποσυρθεί μετά από 29 χρόνια από την ομάδα και να παραδώσει τη σκυτάλη στον Μιτς Τζόνσον, ο οποίος έχει πλέον να διαχειριστεί μια βαριά κληρονομιά. Δεν είναι μόνο τα πέντε πρωταθλήματα απλωμένα σε τρεις ξεχωριστές δεκαετίες που κατέκτησε η ομάδα επί των ημερών του «Πόουπ», αλλά μια ολόκληρη κουλτούρα που υπογραμμίστηκε από το γεγονός ότι στην τελετή παράδοσης και παραλαβής έδωσαν το «παρών» δύο από τα πρωτοπαλίκαρά του: ο Τιμ Ντάνκαν και ο Μανού Τζινόμπιλι.
Γεννημένος στις 28 Ιανουαρίου στο East Chicago της Ιντιάνα, έχει σερβικές ρίζες όπως μαρτυρά και η κατάληξη του επιθέτου του. Κι αυτό το έδειχνε κυρίως στις στιγμές έκρηξής του. Ιδεαλιστής μέχρι παρεξηγήσεως, έδινε την αφορμή να χαρακτηριστεί ακόμη και ξεροκέφαλος. Είτε όταν έκανε επίθεση στην πολιτική του Τραμπ ( «Είναι αξιολύπητος. Είναι ρατσιστής. Είναι ένας κατεστραμμένος άνθρωπος»), είτε όταν χρειάστηκε να βγάλει μια άμυνα για να κατακτήσει ακόμη ένα πρωτάθλημα.
Στις 18 Ιουνίου του 2013, στον έκτο τελικό του ΝΒΑ, οι Σπερς ήταν μπροστά με 3 πόντους (95-92) και 3-2 νίκες. Οι Μαϊάμι Χιτ έκαναν την τελευταία επίθεση. Ο Πόποβιτς αρνήθηκε πεισματικά να ζητήσει από τους παίκτες του να κάνουν φάουλ για να εξασφαλίσουν το ματς. Οσα ακολούθησαν ήταν για να γραφτεί μια ξεχωριστή στιγμή που συμβολίζει ακόμη τη νοοτροπία ενός ανθρώπου που ήθελε να ζει και να πεθαίνει με τις ιδέες του. Ο Λεμπρόν σούταρε αλλά αστόχησε, ο Κρις Μπος με ένα χαστούκι έστειλε την μπάλα στη γωνία που περίμενε ο Ρέι Αλεν. Αυτός ο κορυφαίος σουτέρ ευστόχησε στο τρίποντο, το ματς πήγε στην παράταση όπου οι Χιτ νίκησαν με 103-100 ισοφαρίζοντας σε 3-3. Νίκησαν και στον έβδομο τελικό, όμως το πρωτάθλημα το είχαν πάρει από την περίφημη εκείνη (από)φαση.
«Εμείς εδώ δεν κάνουμε φάουλ» απάντησε ορθά κοφτά ο Πόποβιτς στη συνέντευξη Τύπου υποχρεώνοντας τους ρεπόρτερ να αλλάξουν θέμα. Οι περισσότεροι τον φοβόντουσαν κιόλας, δεν ήθελαν να του πάνε κόντρα. Η παιδεία του ήταν στρατιωτική, αφού υπήρξε παράλληλα και μέλος της ομάδας μπάσκετ της Αεροπορίας (1973-1979). Ως παίκτης έκλεισε την καριέρα του με το απωθημένο ότι δεν επιλέχθηκε για την εθνική ομάδα του 1972, η οποία έχασε το χρυσό μετάλλιο στο ιστορικό (από κάθε άποψη) ματς με τη Σοβιετική Ενωση στο Μόναχο. Τη ρεβάνς την πήρε ως προπονητής κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο με τις ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021.
Ο φιλόσοφος
Οι ατάκες του συγκεντρώνονται και αναφέρονται ως ξεχωριστές διδαχές ζωής όπως αυτές των μεγάλων φιλοσόφων της ανθρωπότητας, μεταξύ των οποίων και του αγαπημένου του Καμί. Ιδού μερικές από αυτές:
• Το μέτρο για το ποιοι πραγματικά είμαστε είναι ο τρόπος που αντιδράμε όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουμε.
• Δεν είχα ποτέ στόχο να γίνω ο βασιλιάς του χορού. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να κάνω το σωστό και να φέρνω τη δουλειά μου εις πέρας.
• Κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα. Εάν δεν μπορείς να κάνεις πράγματα με τον δικό μας τρόπο, απλά δεν παίρνεις χρόνο εδώ (Σαν Αντόνιο) και δεν μας νοιάζει καθόλου ποιος είσαι...
• Παίζω το άθλημα στη σωστή του βάση σημαίνει παίζω με αλτρουισμό, σέβομαι τα επιτεύγματα των άλλων, παίζω σκληρά, εκπληρώνω τις απαιτήσεις του ρόλου μου.
• Νομίζω ότι το σύστημα έχει να κάνει κυρίως με τη συνέπεια. Συγκεκριμένα το δικό μας σύστημα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο βασίζεται στην επιμονή και τη συνέπεια, δείχνοντας επίσης μια έμφαση στην άμυνα.
• Το θέμα μας δεν είναι πόσα παιχνίδια πρόκειται να κερδίσουμε, εάν θα κατακτήσουμε τον τίτλο της περιφέρειας ή της λίγκας. Δεν μιλάμε για τέτοια πράγματα εδώ. Ούτε (αγωνιστικοί) στόχοι, τίποτα τέτοιο...
• Εχω ήδη αποφασίσει ότι δεν μπορούν όλοι οι παίκτες να παίρνουν τα λεπτά συμμετοχής που επιθυμούν. Το δεύτερο πράγμα που αποφάσισα είναι ότι δεν με νοιάζει.
• Το μπάσκετ είναι ένα πολύ απλό άθλημα. Αυτό που νικά είναι η συνέπεια και η ανταγωνιστικότητα.
• Για εμάς εδώ αυτό που δουλεύει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο είναι η απόλυτη, σκληρή, σε κοιτώ-κατευθείαν στα μάτια-εμπιστοσύνη. Ποτέ δεν προσπάθησα να κοροϊδέψω ή να χειραγωγήσω τους παίκτες μου λέγοντας κάτι που θα αλλάξω μετά από μία εβδομάδα.
• Οσο πιο πολύ γερνάς, τόσο περισσότερο εκτιμάς αυτά που έχεις καταφέρει.
• Το να έχεις την αίσθηση του χιούμορ για εμένα και το επιτελείο μου είναι τεράστια υπόθεση. Πιστεύω ότι τα άτομα που δεν αυτοσαρκάζονται ή δεν μπορούν να γελάσουν με μια αστεία κατάσταση, θα δυσκολευτούν πολύ να αφιερωθούν στο σύνολο.
• Ο ρατσισμός είναι συστημικός. Εάν έχεις γεννηθεί λευκός έχεις αυτόματα ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε επίπεδο εκπαίδευσης, οικονομικής κατάστασης και κουλτούρας.
• Η εμπιστοσύνη δεν είναι ψίθυρος, είναι κραυγή.
• Οταν βλέπεις έναν άνθρωπο που μιλά για τον εαυτό του όλη μέρα, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι άνθρωπος που μπορεί να ακούσει καλά.
Η σημασία της σύνδεσης
Η αδυναμία του ήταν και είναι το καλό κρασί, η ρωσική λογοτεχνία και οι γαλλικές ταινίες του νέου κύματος. Κάθε χρόνο ξόδευε 1.000.000 δολάρια από τον μισθό του για να κάνει το τραπέζι στους παίκτες του, δίνοντάς τους την ευκαιρία να γευτούν παράλληλα όσες περισσότερες ποικιλίες, ανάλογα με την πόλη που βρίσκονταν για παιχνίδι. Παράλληλα, χωρίς να το καταλάβουν, τους μυούσε στις ιδέες του. Οσο αυστηρός έδειχνε μέσα στο γήπεδο, τόσο στοργικός ήταν έξω από αυτό. Περισσότερο κι από τα λόγια του για τον χαρακτήρα του μίλαγαν οι πράξεις του. Ακόμη και με τους δημοσιογράφους που ερχόταν σε αντιπαράθεση.
Οι πιο ξεχωριστές συνεντεύξεις του κόουτς Ποπ μετά τους αγώνες των Σπερς γίνονταν συνήθως στο πλευρό του αείμνηστου δημοσιογράφου του TNT, Κρεγκ Σάγκερ, γνωστού κυρίως για τις εκκεντρικές στιλιστικές επιλογές του. Τον Δεκέμβριο του 2015, όταν Σάγκερ επέστρεψε στη δουλειά μετά από μάχη που έδινε με τη λευχαιμία (τελικά έφυγε από τη ζωή έναν χρόνο αργότερα), ο Πόποβιτς τον καλωσόρισε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. «Πρέπει να σας πω ειλικρινά ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που απόλαυσα αυτή τη... γελοία συνέντευξη που είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε. Είναι επειδή είσαι εδώ και είσαι πίσω μαζί μας. Καλώς ήρθες πίσω, μωρό μου... Τώρα κάνε μου μερικές ανόητες ερωτήσεις» είπε βάζοντας το χέρι του γύρω από τον ώμο του Σάγκερ και τραβώντας τον κοντά του. Αυτός ήταν, είναι ο «Ποπ» και αυτή είναι η παρακαταθήκη του...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας