Η αρχική σπίθα

Ενα εικονικό μοντέλο της αυτοκίνησης, το Bulli, επανέρχεται στην ηλεκτρική εποχή. Αυτό όμως κάτι μου θυμίζει! Το ID. Buzz δεν είναι το πρώτο Bulli (το λέγαμε «κλούβα» στην Ελλάδα) με ηλεκτρικό κινητήριο σύστημα. Πριν από 50 χρόνια στην Εμπορική Εκθεση του Ανόβερου, η Volkswagen είχε παρουσιάσει ένα T2 που κινούνταν από έναν ηλεκτροκινητήρα τοποθετημένο στο πίσω μέρος.

Η μέγιστη αυτονομία των 85 χιλιομέτρων έδειξε, ωστόσο, εκείνη την εποχή, ότι η τεχνολογία μπαταριών απείχε ακόμη πολύ από το να είναι κατάλληλη για πρακτική χρήση. Αλλά ακόμα και τότε, το 1972, είχε γεννηθεί το όνειρο ενός αμιγώς ηλεκτρικού Bulli. Αυτό το όνειρο γίνεται σήμερα πραγματικότητα με το ID. Buzz. Πάμε όμως και πάλι πίσω.

Η πρώτη ηλεκτροκίνητη έκδοση κίνησε το ενδιαφέρον, όταν προέκυψε η ενεργειακή κρίση του 1973. Στα επόμενα χρόνια, οι Αρχές του Βερολίνου απέκτησαν συνολικά επτά ηλεκτρικά βαν, με το Τ2 να προσφέρεται επίσης σε έκδοση minibus. Μάλιστα, η γερμανική πόλη κατασκεύασε έναν σταθμό φόρτισης, όπου τα ηλεκτρικά Τ2 μπορούσαν να αφήσουν την άδεια μπαταρία τους και να τοποθετήσουν μια φορτισμένη. Η διαδικασία ήταν εύκολη, καθώς η μπαταρία βρισκόταν κάτω από τον χώρο φόρτωσης.

Εναλλακτικά, μπορούσαν να φορτίσουν τις μπαταρίες μέσω καλωδίου, με τη θύρα φόρτισης να βρίσκεται στο πίσω μέρος του οχήματος. Το ηλεκτρικό βαν είχε ωφέλιμο φορτίο 800 κιλών και ζύγιζε 2.170 κιλά, από τα οποία τα 880 κιλά ήταν το βάρος της μπαταρίας του. Διέθετε έναν ηλεκτροκινητήρα της Bosch που απέδιδε 32 kW (44 ίπποι).

Η ροπή ήταν 160 Nm και η τελική ταχύτητα 75 χλμ./ώρα. Οι μπαταρίες είχαν χωρητικότητα 21,6 kWh και παρείχαν αυτονομία έως 85 χλμ./ώρα. Επιπλέον, το αυτοκίνητο διέθετε σύστημα ανάκτησης της κινητικής ενέργειας κατά την πέδηση και μετατροπής της σε ηλεκτρική ενέργεια, η οποία αποθηκευόταν στις μπαταρίες του ηλεκτρικού Τ2.