Αναφωνήσαμε «μπράβο σου!» όταν μετά το τέλος του παιχνιδιού-κριτήριο για την ανάδειξη του πρωταθλητή βόλεϊ, στο κλειστό του Μετς απέναντι στον Ολυμπιακό, ο πασαδόρος του Παναθηναϊκού Σταύρος Κασαμπαλής δεν ακολούθησε τον συμβατικό-εύλογο δρόμο… Η αδηφάγος τηλεοπτική κάμερα τον πλησίασε, πρωταθλητή πλέον, το μικρόφωνο στράφηκε σαν… περίστροφο στο πρόσωπό του και η ερώτηση για τις αιτίες της επιτυχίας ήταν το ευνόητο κλισέ μετά την αναρρίχηση στην κορυφή.
Απάντησε μετά… Αρχικά, αν και βρισκόμενος εν μέσω αλαλαγμών οπαδών και συμπαικτών, διαχώρισε το ουσιώδες, την κοσμοθεωρία του πετυχημένου από τον -ναι μεν ελκυστικό, αλλά- μάταιο τρόπαιο της νίκης: «Πριν πω οτιδήποτε άλλο, θέλω να σταθώ στην αξία που δίνει στην επιτυχία μας η ανηφόρα που ανεβήκαμε ώς την τωρινή στιγμή της επιτυχίας. Οι δυσκολίες, αλήθεια ανηφορικός δρόμος, κάνουν την κατάκτηση του τίτλου σημαντική»...
Η ίδια πρόταση-στάσης ζωής, διότι περί τέτοιας πρόκειται, δεν είναι απλή αγωνιστική εκτίμηση, δεν έπρεπε να μείνει αναξιοποίητη! Πασαδόρος είναι η θέση του στο γήπεδο, δηλαδή αποστολή του είναι να προσφέρει την μπάλα με τον κατάλληλο τρόπο, στον σωστό χρόνο, ώστε ο συμπαίκτης-τελικός αποδέκτης να εκδηλώσει την επίθεση, να νικήσει την αντίπαλη άμυνα. Ο 30χρονος παίκτης το ίδιο έκανε και με τα λόγια του! Εδειξε τον αληθινό δρόμο προς την επιτυχία! Η «Εφ.Συν.» του ζήτησε να αναπτύξει τη σκέψη του: «Περάσαμε πολλά μέχρι την κατάκτηση του πρωταθλήματος, δεν μπορούσα να μιλήσω αλλιώς. Η αξία μας ως παίκτες, η δουλειά του προπονητή μας, η συμπαράσταση των οπαδών μας βέβαια έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Ομως, οι καθοριστικές στιγμές ήταν εκείνες που αντικρίσαμε προβλήματα στην ψυχολογία, στην απόδοσή μας και σταθήκαμε όρθιοι. Μιλώ για τις στιγμές που έκρυβαν ακόμη και αμφισβήτηση της ικανότητάς μας… Τότε βοηθήσαμε ο καθένας τον εαυτό του και ο ένας τον άλλο, τον συμπαίκτη, τον συνεργό στον δρόμο για την τελική επιτυχία…».
- Αν δεν γνωρίζαμε πως μιλάτε για αθλητισμό, θα νομίζαμε ότι μιλάτε για τη δύσκολη καθημερινότητα της εποχής μας…
Ετσι είναι, συμφωνώ. Μα τι είναι κάθε αθλητική ομάδα; Μια μικρή κοινωνία! Οι αντιδράσεις των παικτών του Παναθηναϊκού μπροστά στα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε είναι ανάλογες εκείνων του συμπολίτη στην κοινή, «δύσκολη», όπως είπατε, καθημερινότητα της εποχής μας. Κάθε συμπαίκτης έχει τον τρόπο του απέναντι στα προβλήματα. Εγώ, ειλικρινά σας λέω, πρότυπό μου έχω κάθε βιοπαλαιστή της καθημερινότητας.
Στα εσωτερικά προβλήματα της ομάδας ή στα γενικότερα ζητήματα του πρωταθλήματος, λέω πάντα, το είπα και φέτος στον εαυτό μου, «μην ξεχνάς τον συμπολίτη, τον απλό άνθρωπο, τον βιοπαλαιστή. Και μάθε από αυτόν, πάρε παράδειγμα. Από εκείνον που μοχθεί καθημερινά για να φέρει ένα κομμάτι ψωμί στο σπίτι του παρά τα οικονομικά και όχι μόνο προβλήματά του. Μην ξεχνάς τη μητέρα που μεγαλώνει με αγωνία τα παιδιά της, που πασχίζει να τα προστατεύσει και να τα οδηγήσει στον σωστό δρόμο απέναντι σε τόσες απειλές. Βία, φτώχεια και όχι μόνο…». Κι έπαιρνα δύναμη, κι έδινα το χέρι στον συμπαίκτη για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο και να συνεχίσουμε την κοινή προσπάθεια. Ετσι τα καταφέραμε…
- Κι ας νομίζει, σημαντικό σας βεβαιώνω, τμήμα των οπαδών-συμπολιτών πως οι αθλητές, κυρίως ποδοσφαιριστές, μπασκετμπολίστες αλλά όχι μόνο, είστε εργαζόμενοι που δεν κοπιάζετε πολύ, αμείβεστε καλά -αν όχι πλουσιοπάροχα-, απολαμβάνετε δημοσιότητα που δεν σας πρέπει… Πως είστε προνομιούχοι έναντι του μέσου, πόσο μάλλον του φτωχού εργαζόμενου.
Δεν είναι έτσι. Πλουτίζει από τον αθλητισμό μια μειονότητα επαγγελματιών αθλητών παγκοσμίως! Οι υπόλοιποι; Σε επαγγελματικές και ψυχολογικές συνθήκες πίεσης, μακριά από τις οικογένειες, τους φίλους μας, προσπαθούμε να κάνουμε πράξη τους στόχους μας. Ο διαρκής ανταγωνισμός του σύγχρονου αθλητισμού συνεπάγεται προβλήματα, πιέσεις, ψυχολογικές επιβαρύνσεις, όλα όσα καλείσαι να ελέγξεις.
- Νίκη 3-2 σετ στην έδρα του Ολυμπιακού, το ίδιο και στο γήπεδό σας και μάλιστα με ανατροπή, από 0-2 και 1-2 σετ αντίστοιχα, μπροστά στο φάσμα της ήττας και στα δύο παιχνίδια!
Η αξία του ηττημένου δίνει πρόσθετη σημασία στον νικητή. Ο Ολυμπιακός έχει παίκτες παγκόσμιας εμβέλειας, έπρεπε να υπερβάλουμε εαυτούς… Αυτό κάναμε! Ξέρετε, η συζήτηση που κάνουμε φέρνει στη σκέψη μου τα νέα παιδιά της εποχής μας… Οσα έχουν όνειρα αλλά νιώθουν πως ίσως δεν τα καταφέρουν με τόσες καθημερινές απειλές… «Μην εγκαταλείψετε τα όνειρά σας», τους λέω, «κάποτε ήμουν σαν κι εσάς, πάλεψα, τα κατάφερα και συνεχίζω!». Ή «εμπιστευτείτε τη διαδικασία», όπως λένε και οι Αμερικανοί, δηλαδή μην πάψετε να προσπαθείτε. Δρόμος για να δείτε τα όνειρά σας πραγματικότητα είναι αυτός!».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας