Ο ορθολογισμός των πρωταθλητών

Ο αθλητισμός στη Σκανδιναβία, τμήμα και αυτός της ζωής, άρα και της καθημερινότητας, φαντάζει εναλλακτική σε σύγκριση με τον συχνότερα πιεστικό, ελεγχόμενο για την απουσία ανθρωποκεντρικής μέριμνας, επαγγελματισμό, κυρίως της αστικής Ευρώπης. Ετσι γεννήθηκε αυτή η -αλήθεια- εκκωφαντική επιτυχία της Εθνικής Δανίας του χάντμπολ. Δεν μας εξέπληξε η ίδια διαπίστωση. Αναδείχτηκε από το πολυήμερο ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» στην επικοινωνία με την Κοπεγχάγη από την ημέρα (2/2) της νίκης (32-26) στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με αντίπαλο την Κροατία. Στην πλειονότητά τους οι απαντήσεις, όσες λάβαμε για την τέταρτη συνεχόμενη (ανά διετία από το 2019 μέχρι φέτος) κατάκτηση της κορυφαίας παγκόσμιας διάκρισης, είχαν κοινό τόπο τη θεώρηση πως ο αθλητισμός, ακόμη κι αν υπολογίζεται και ως μέσο οικονομικής ενίσχυσης, είναι συμπληρωματικός της ζωής τους! Πάντως όχι -συχνά στυγνός- αυτοσκοπός κερδοφορίας όπως συμβαίνει νοτιότερα από τη σκανδιναβική χερσόνησο, κυρίως σε Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία, Ισπανία…

Προτάσσουμε, αντί -ούτως ή άλλως- υπαρκτών, αμιγώς αγωνιστικών χαρισμάτων, όσα μόλις διαβάσατε ως εξήγηση της παρατεινόμενης ακμής των Δανών στη «χεϊροσφάριση». Ετσι το ακούσαμε, με μικρή απόκλιση από τη σωστή λέξη «χειροσφαίριση» από τον ελληνολάτρη βοηθό προπονητή, στα ελληνικά (!) το όνομα του παιχνιδιού. Στη Νορβηγία, στο Μπέρουμ, ένα προάστιο στις δυτικές ακτές της πρωτεύουσας Οσλο, θριάμβευσε η απόδοση, αποτέλεσμα της κοσμοθεωρίας των Δανών! «Της ομάδας με τους πιο καλογυμνασμένους-κομψούς παίκτες!», όπως ακούσαμε από τον Αρνε Νίντλεντ, στέλεχος του τομέα επικοινωνίας της διοργάνωσης. «Κομψοί» και όχι μόνο καλοί παίκτες, λοιπόν. Ακόμη μία διαπίστωση- επιβεβαίωση της δικής μας αρχικής εξήγησης για την άνοδο -και πάλι- των Δανών στην κορυφή! Διότι πέρα από τα τέσσερα σερί Μουντιάλ, πέρυσι ανέβηκαν στο πρώτο σκαλί του βάθρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

«Συζήτηση, συμφωνία, συνοχή!»

«Ποια είναι η αιτία της νέας διαδοχικής επιτυχίας»; Απλοϊκή ερώτηση δέχτηκε ο πολύπειρος 36χρονος τερματοφύλακας Γιανίκ Γκριν. Ομάδα του είναι η γαλλική Παρί Σεν Ζερμέν. Στην οικογένειά του το χάντμπολ είναι σαν... μέλος της και όχι απλά το αγαπημένο παιχνίδι. Δεν υπερβάλλουμε… Η μητέρα του, Χάνα, υπήρξε πριν από δύο δεκαετίες βασικό στέλεχος της Εθνικής Δανίας. Ο πατέρας του, Φρανκ, είναι προπονητής στη γυναικεία ομάδα της πόλης Λέμβιγκ. Ο αδελφός του, Γιέπε, παίζει χάντμπολ στην Ααλμποργκ: «Ολες οι ομάδες ήθελαν να νικήσουν τη Δανία σε αυτή τη διοργάνωση. Να νικήσεις την παγκόσμια πρωταθλήτρια αποδεικνύει τη δική σου αξία. Το ξέραμε, ήμασταν λοιπόν πιο ορθολογιστές από ποτέ στον τρόπο παιχνιδιού μας. Εννοώ πως οι αντίπαλοί μας είχαν μελετήσει τα προτερήματά μας. Είχαν, όπως αποδείχτηκε, προσαρμόσει το παιχνίδι τους στην ανάγκη να μας αφοπλίσουν. Το περιμέναμε, είχαμε συζητήσει πολύ μεταξύ μας πριν μπούμε στα γήπεδα και είχαμε συμφωνήσει πως “οι αντίπαλοί μας πρέπει να μας βρουν πιο ενωμένους από ποτέ!”. Παίξαμε ο ένας για τον άλλο.

Ετσι κι αλλιώς η αμοιβαιότητα είναι το ισχυρό όπλο μας και εκτός γηπέδου. Συνοχή! Αποτέλεσμα δουλειάς στην προπόνηση και κοινής σκέψης στα αποδυτήρια. Παίζουμε, σκεπτόμαστε σαν… ένα πρόσωπο. Σας είπα την “αιτία της επιτυχίας” που ζητήσατε…».

Ο 25χρονος και ύψους 1,94 μ. πίβοτ, Λούκας Γιόργκενσεν (30 παιχνίδια με την Εθνική - 88 γκολ) αρκέστηκε σε εξήγηση που ηχεί καταλυτική: «Προέχει η αυτοκριτική στην ομάδα μας. Είναι μια… ανεπίσημη συμφωνία που έχουμε κάνει μεταξύ μας οι παίκτες: Σκεπτόμαστε τι οφείλουμε να βελτιώσουμε και μετά μπαίνουμε στο γήπεδο. Ρεαλισμός αλλά και όραμα για νίκη, λέγεται η ίδια κοινή σκέψη».

«Μικρή κοινωνία»

Ο 53χρονος Νικολάι Γιάκομπσεν είναι ο προπονητής της Εθνικής από το 2017, άρα καθοδηγητής σε όλη αυτή τη γόνιμη περίοδο των αλλεπάλληλων επιτυχιών στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα και τους Ολυμπιακούς. Σημαντικός παίκτης στο παρελθόν, στην αριστερή πλευρά του γηπέδου (148 συμμετοχές, 584 γκολ), απένειμε τα εύσημα στους παίκτες του: «Η δουλειά μου είναι χαρά με τους παίκτες που έχω! Είμαστε μικρή κοινωνία με ζηλευτή συνείδηση αποστολής. Εχουμε τεχνικά και φυσικά χαρίσματα ως ομάδα και κοινό σχέδιο. Δεν είχε άδικο εκείνος που είπε τώρα στη Νορβηγία “άλλοι με τα χέρια ζωγραφίζουν. Οι Δανοί με τα χέρια παίζουν χάντμπολ σαν… ζωγράφοι”»!

Από το γραφείο Τύπου της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας στην Κοπεγχάγη, μάθαμε τη δήλωση στην τηλεόραση της πατρίδας του, μόλις η αποστολή επέστρεψε από τη γειτονική Νορβηγία, του 25χρονου Ματίας Γκίντσερ (1,90 μ., 90 συμμετοχές στην Εθνική, 541 γκολ), παίκτη στη δεξιά πλευρά της άμυνας: «Χαιρόμαστε το παιχνίδι, χαιρόμαστε τη ζωή. Είναι ξεχωριστό το κίνητρο να εκπροσωπείς την πατρίδα σου! Ευχαριστούμε όλους τους Δανούς για τις ευχές τους… Μας ακολουθούσαν στο γήπεδο».

Κι εμείς σας ευχαριστούμε για τη μετάγγιση, δυσεύρετης πλέον, αθωότητας και στον αθλητισμό!