Το μέλλον του Ναδάλ στα χέρια των γιατρών

Η ρητορική -και αφελής πλέον- ερώτηση για το αν ο Ραφαέλ Ναδάλ θα κατακτούσε το 14ο Ρολάν Γκαρός της καριέρας του απαντήθηκε προχθές εμφατικά, με τον Ισπανό τενίστα να φτάνει τα 22 Γκραν Σλαμ στην καριέρα του. Εχοντας θριαμβεύσει και στο Αυστραλιανό Οπεν του περασμένου Ιανουαρίου είναι πλέον σε θέση να διεκδικήσει το ημερολογιακό Γκραν Σλαμ, κάτι που έχει πετύχει μόνο ο Ροντ Λέιβερ στα μακρινά 1962 και 1969. Ομως είναι σε θέση να το επιχειρήσει; Αυτή η ερώτηση ούτε ρητορική είναι, ούτε απάντηση έχει προς το παρόν.

Μετά τη νίκη του επί του Κάσπερ Ρούουντ στον τελικό ο Ναδάλ -όπως είχε υποσχεθεί στην αρχή του τουρνουά- έδωσε λεπτομέρειες για τα προβλήματα που του δημιουργεί η χρόνια πάθηση Μίλερ-Βάις στο σκαφοειδές οστό του αριστερού ποδιού του, με την οποία «συμβιώνει» σχεδόν από το ξεκίνημα της καριέρας του το 2005.

«Στο Ρολάν Γκαρός αγωνίστηκα με το πόδι «ναρκωμένο». Ο γιατρός μού έκανε ενέσεις για να αναισθητοποιηθούν τα νεύρα και να μην πονάω. Η θεραπεία αυτή εμπεριέχει ρίσκο, γιατί μπορεί να δημιουργήσει άλλες ανεπιθύμητες καταστάσεις, όμως επειδή επρόκειτο για το Ρολάν Γκαρός ήθελα να έχω την ευκαιρία να αγωνιστώ. Επαιξα χωρίς πόνους, αλλά με αίσθηση μηδέν στο πόδι. Είναι σαν τις ενέσεις που κάνουν οι οδοντογιατροί. Δεν μπορώ όμως να συνεχίσω να αγωνίζομαι με το πόδι ναρκωμένο». Παρεμπιπτόντως οι ενέσεις ξυλοκαΐνης για αναισθησία που έκανε ο Ναδάλ επιτρέπονται στον παγκόσμιο αθλητισμό, καθώς χορηγούνται τοπικά και δεν μπαίνουν στο αίμα.

Το άμεσο μέλλον για τον Ναδάλ προβλέπει θεραπεία με υπέρηχους στα δύο νεύρα. «Αν δεν πετύχει ή αν δεν βρούμε κάποια αποτελεσματική λύση, πρέπει να πάρω σοβαρές αποφάσεις κυρίως για την ποιότητα της ζωής μου στο απώτερο μέλλον. Προτεραιότητά μου πάντα ήταν η ευτυχία μου. Οσο το τένις με κάνει ευτυχισμένο και δεν υποφέρω, θα συνεχίσω».

Οσο για το Ουίμπλεντον που ξεκινάει στις 27 Ιουνίου; Ο Ναδάλ είπε ότι «πρόκειται για προτεραιότητα, δεν θέλω να χάσω αυτό το τουρνουά». Εβαλε όμως έναν... αστερίσκο: «Αν το σώμα μου είναι έτοιμο. Μόνο αν μπορέσω να αγωνιστώ χωρίς αντιφλεγμονώδη, χωρίς ενέσεις... Θα δούμε».