αποανάπτυξη

Η αποανάπτυξη, τόσο ως ερευνητική προοπτική όσο και ως σύνολο κοινωνικών κινημάτων, συμμετέχει σε μια βαθιά και ριζική ανανέωση της κριτικής του σημερινού καπιταλισμού.

Η αποανάπτυξη ως ερμηνευτικό πλαίσιο παρέχει μια ολοκληρωμένη διάγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία και τη συνδέει με τη δυνατότητα δράσης πολλαπλών φορέων.

Οι κύριες πηγές εισαγωγών ουρανίου στην ΕΕ το 2020 ήταν η Ρωσία με 20,2%, ο Νίγηρας με 20,3%, το Καζακστάν με 19,2%, ο Καναδάς με 18,4%, η Αυστραλία με 13,3% και η Ναμίμπια με 3,8%.

Η «βιώσιμη ανάπτυξη» -μια έννοια αντιφατική καθεαυτήν στις σημερινές συνθήκες κατάρρευσης των οικοσυστημάτων και της κλιματικής αλλαγής-έχει κάποια ουσία μόνο αν συνδεθεί με την έννοια της ανθεκτικότητας.

Το κίνημα της απο-ανάπτυξης πιστεύει ότι η παραγωγή λιγότερων προϊόντων είναι ο δρόμος προς τα εμπρός και πραγματικά, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό.

Αυτό είναι και το σκεπτικό πίσω από το πρόταγμα της «Αποανάπτυξης»: αλλαγή καταναλωτικής συνείδησης για μείωση της υπερκατανάλωσης ενέργειας.

Οι κυρίαρχες σήμερα οικονομικές-πολιτικές ελίτ στηρίζονται στην ουτοπία ότι το «μαγικό ραβδί» της αγοράς και η εξελισσόμενη επιστήμη-τεχνολογία θα μας λύσουν τα προβλήματα και στον αγροδιατροφικό τομέα...

Ποια κατεύθυνση θα μπορούσε να διαμορφωθεί για τον ελληνικό αγροδιατροφικό τομέα στην μετα-Κόβιτ εποχή; Πιο συγκεκριμένα σήμερα, όταν «σκεπτόμενοι...

Τα δίκτυα πολιτών που αντιτίθενται στην παγκοσμιοποιημένη αγορά έχουν πολλαπλασιαστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες (όπως, το παγκόσμιο κίνημα δικαιοσύνης, ή τα κινήματα Occupy / «αγανακτισμένων»).

 Συνδημία αντί Πανδημία Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες είχαν χρησιμοποιήσει τον όρο Παγκόσμια Συνδημία (Global Syndemic), για να...

Η αποανάπτυξη, ακόμη και με τη στενή έννοια της μείωσης της κλίμακας της υλικής οικονομίας, είναι απίθανο να είναι συμβατή με τον καπιταλισμό.

Ο όρος «αποανάπτυξη» υιοθετήθηκε ρητά ως μια «λέξη βόμβα» για την εκ νέου πολιτικοποίηση του περιβαλλοντισμού και ως πρόκληση στη συναίνεση γύρω από τη βιώσιμη ανάπτυξη.