Καλύτερος και από το VAR…

Εχουν περάσει 20 χρόνια από τότε. Ηταν Ιούνιος του 1998 και στα γήπεδα της Γαλλίας διεξαγόταν το Παγκόσμιο Κύπελλο. Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ο Εσφαντιάρ Μπαχάρμαστ, Αμερικανός με ιρανικές ρίζες, ο μοναδικός διαιτητής που εκπροσωπούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες στη διοργάνωση. Ενα σφύριγμά του, όμως, μετέτρεψε αυτή την ονειρεμένη εμπειρία του σε κόλαση.

Στην 3η αγωνιστική του Α’ ομίλου, η αναμέτρηση μεταξύ Βραζιλίας και Νορβηγίας ήταν κρίσιμη για τους Σκανδιναβούς και για τους Μαροκινούς, που βρίσκονταν στον ίδιο όμιλο. Με νίκη επί της Βραζιλίας, που είχε ήδη προκριθεί, έπαιρνε το εισιτήριο η Νορβηγία· με όποιο άλλο αποτέλεσμα προχωρούσε το Μαρόκο.

Το ματς βρισκόταν στα τελευταία λεπτά και το σκορ ήταν 1-1. Ο Μπαχάρμαστ είδε τον Ζούνιορ Μπαϊάνο να τραβάει τη φανέλα και να ανατρέπει τον Τόρε Αντρε Φλο μέσα στην περιοχή της Βραζιλίας, στην προσπάθεια του τελευταίου να προλάβει μια σέντρα. Για τον Αμερικανό διαιτητή ήταν ξεκάθαρα φάουλ και έδειξε προς το σημείο του πέναλτι. Η Νορβηγία έκανε το 2-1 στο 88ο λεπτό και προκρίθηκε στη φάση των «16».

Το πρόβλημα, βέβαια, ήταν πως κανένας άλλος δεν είχε την ίδια άποψη με τον Μπαχάρμαστ. Στα τηλεοπτικά πλάνα δεν υπήρχε ούτε μία κάμερα που να έχει πιάσει το τράβηγμα της φανέλας που είδε ο Αμερικανός ρέφερι. Απ’ όλες τις πλευρές φαινόταν ότι ο Φλο είχε «βουτήξει» και πως ο διαιτητής ξεγελάστηκε και σφύριξε άδικα το πέναλτι προς μεγάλη δυσαρέσκεια βέβαια του Μαρόκου, που αποκλείστηκε από τη συνέχεια.

Ξέσπασε σάλος. Οι εφημερίδες του Μαρόκου μιλούσαν για αλλοίωση αποτελέσματος και για τη Νορβηγία που σώθηκε από τον διαιτητή. Ακόμα και ο αμερικανικός Τύπος στράφηκε εναντίον του διαιτητή: «Δεν είναι καιρός να μας γλιτώσετε από τους ανίκανους ρέφερι;» απευθύνθηκε η USA Today στη FIFA. Το τηλεοπτικό δίκτυο ABC με αναλύσεις επί αναλύσεων από ειδικούς κατηγόρησε τον διαιτητή ότι έκανε λάθος και πως έκρινε μια πρόκριση. Οσο για την International Herald Tribune και τους Times του Λονδίνου, μίλησαν επιτιμητικά για την αμερικανική διαιτησία που «δεν έχει την πείρα για τόσο σημαντικούς αγώνες ποδοσφαίρου».

Ο ίδιος θυμάται ότι δεν είχε πρόβλημα με τους παίκτες στον αγωνιστικό χώρο: «Ο ίδιος ο Ζούνιορ Μπαϊάνο δεν διαμαρτυρήθηκε. Μόνο δύο-τρεις συμπαίκτες του έφεραν αντιρρήσεις, αλλά και πάλι τίποτε το εξωφρενικό. Ο σάλος ξεκίνησε όταν άρχισαν τα δημοσιεύματα. Τότε το πέναλτι εκείνο μετατράπηκε ξαφνικά σε “συνωμοσία κατά των αφρικανικών κρατών”». Ηταν πολλά τα έντυπα που τον κατήγγειλαν ως ρατσιστή, ανίκανο διαιτητή, ότι η όλη ιστορία ήταν ένα σκάνδαλο χωρίς προηγούμενο. Το ότι προπονητής του Μαρόκου ήταν ο Γάλλος Ανρί Μισέλ, που λόγω... εντοπιότητας είχε τα μέσα ενημέρωσης με το μέρος του, έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Ομως ο Μπαχάρμαστ ήταν απόλυτος: «Ηταν η σωστή απόφαση. Βρισκόμουν μόλις επτά μέτρα μακριά από τη φάση, έγινε μπροστά μου. Θα σφύριζα το ίδιο αν γινόταν άλλες δέκα φορές. Να είστε σίγουροι ότι αν είναι να δώσω πέναλτι στα τελευταία λεπτά του αγώνα, δεν θα είναι προϊόν της φαντασίας μου», δήλωσε αρκετά χρόνια αργότερα σε εφημερίδες της πατρίδας του.

Είχαν περάσει 36 εφιαλτικές ώρες από τον αγώνα της Βραζιλίας με τη Νορβηγία, όταν πλέον ήρθε η δικαίωση του Αμερικανού διαιτητή. Η σουηδική κρατική τηλεόραση, που είχε δική της κάμερα πίσω από το τέρμα της «σελεσάο», είχε πιάσει το τράβηγμα της φανέλας ολοκάθαρα και η φωτογραφία αυτή έκανε τον γύρο του κόσμου.

Ο εφιάλτης του τελείωσε και μπόρεσε να βγει από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του, όπου ήταν κλειδωμένος. Η μία μετά την άλλη οι εφημερίδες ανασκεύαζαν και ζητούσαν συγγνώμη από τον διαιτητή. Τη θέση των θεωριών συνωμοσίας πήρε η παραδοχή ότι «ο διαιτητής ήταν στη σωστή θέση και είχε το θάρρος να δώσει πέναλτι στα τελευταία λεπτά εναντίον της παγκόσμιας πρωταθλήτριας».

Οπως τόνισε χαρακτηριστικά η γαλλική L’Équipe, «ο Μπαχάρμαστ θα άξιζε να σφυρίξει τον τελικό της διοργάνωσης, επειδή προσέχει αυτό που δεν μπορούν να δουν 16 τηλεοπτικές κάμερες».